savage
[ˈsævɪdʒ]
1.
adj.
1) дзі́кі, дзікі́
2) нецывілізава́ны, ба́рбарскі; дзіку́нскі
savage customs — дзіку́нскія звы́чаі
3) лю́ты, зьве́рскі
a savage dog — лю́ты, кусьлі́вы саба́ка
4)
а) мо́цна ўзлава́ны, разью́шаны
б) неперабо́рлівы ў сло́вах, ла́янцы
5) непрыру́чаны, дзі́кі, дзікі́
2.
n.
1) дзіку́н -а́ m., дзіку́нка f.
2) нястры́мны, шалёны або́ лю́ты чалаве́к
3) нявы́хаваны чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cruel
[ˈkru:əl]
adj.
1) лю́ты; сі́берны
2) жо́рсткі, разьлютава́ны, неміласэ́рны (учы́нак)
a cruel war — жо́рсткая вайна́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
brutality
[bruˈtæləti]
n., pl. -ties
1) лю́тасьць, сібе́рнасьць, бязьлі́таснасьць, жо́рсткасьць f.
2) лю́ты ўчы́нак; гру́басьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unhuman
[ʌnˈhju:mən]
adj.
1) нечалаве́чы, нялю́дзкі (напр. го́лас, вы́гляд)
2) брута́льны, лю́ты; нечалаве́чны, негума́нны
3) надчалаве́чы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
demonic
[dɪˈmɑ:nɪk]
adj.
1) д’я́бальскі, дэмані́чны; лю́ты, нечалаве́чы
2) злы; шалёны, разью́шаны
3) апанта́ны, апанава́ны злым ду́хам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
inhuman
[ɪnˈhju:mən]
adj.
1) бесчалаве́чны, лю́ты; бязьлі́тасны
2) нялю́дзкі, нечалаве́чы
inhuman powers of endurance — нечалаве́чыя сі́лы вытрыва́ласьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
intemperate
[ɪnˈtempərət]
adj.
1) неўмеркава́ны; нястры́маны, нестрыма́ны
2) суро́вы, лю́ты (пра зіму́, клі́мат)
3) схі́льны да п’я́нства
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rabid
[ˈræbɪd]
adj.
1) шалёны
a rabid dog — шалёны саба́ка
2) нястры́мны, лю́ты, разью́шаны
3) скра́йні, фанаты́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ferocious
[fəˈroʊʃəs]
adj.
1) лю́ты; злы
2) informal ве́льмі мо́цны, страшны́
a ferocious headache — страшны́ боль галавы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rampant
[ˈræmpənt]
adj.
1) узбушава́ны, дзі́кі, лю́ты, разью́шаны
2) нестрыма́ны, нястры́мны
Disease was rampant — Хваро́бу было́ не стрыма́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)