Apokalýpse

f -, -n рэл. апака́ліпсіс, кане́ц све́ту (адна з кніг Новага Запавету аб канчыне сусвету)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áusgang

m -(e)s, -gänge

1) вы́хад, выхадны́я дзве́ры

2) кане́ц; вы́нік

3) выхадны́ (дзень)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

загіна́ць

1. (падгарнуць канец, край чаго-н) úmbiegen* vt, éinbiegen* vt; áufkrempeln vt (рукавы);

2. перан разм (сказаць што-н непраўдападобнае):

загіна́ць цану́ éinen únverschämten Preis verlángen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

inmost

[ˈɪnmoʊst]

adj.

1) найдале́йшы (кане́ц), найглыбе́йшы

to the inmost depth of the mine — у са́мую глыбіню́ ша́хты

2) найглыбе́йшы, са́мы патае́мны (жада́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зіма́ ж Wínter m -s, -;

сне́жная зіма́ schnéereicher Wínter;

у пача́тку зімы́ zu Wínterbeginn;

пача́так зімы́ Wínter(s)anfang m -(e)s;

кане́ц зімы́ Énde des Wínters;

зім о́й im Wínter, wínters

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Énde

n -s, -n

1) кане́ц

2) смерць

létzten ~s — урэ́шце

ein ~ máchen — пакла́сці кане́ц

ein ~ néhmen* — ско́нчвацца

zu ~ géhen* — ско́нчвацца

zu ~ bríngen* — канча́ць

am ~ der Welt — на краі́ све́ту

◊ das dícke ~ kommt nach — ≅ гэ́та яшчэ́ кве́тачкі, а я́гадкі бу́дуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сканчэ́нне н

1. (завяршэнне) Beénd(i)gung f -, Ábschluss n -es; Erlédigung f -; Énde n -s, Schluss m (канец);

2. (навучальнай установы) Ábschluss m, Be¦énd(ig)ung f; Schúlabgang m -(e)s, -gänge (школы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schluss

m -es, Schlüsse

1) кане́ц, заключэ́нне

nun ist áber ~! — цяпе́р кане́ц!, хо́піць!

zum ~ — у заключэ́нне

~ máchen mit etw. (D) — пако́нчыць з чым-н.

2) высно́ва, вы́вад, заключэ́нне

aus etw. (D) Schlüsse zíеhen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.

zum ~ kómmen* — прыйсці́ да высно́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

terminate

[ˈtɜ:rmɪneɪt]

1.

v.t.

1) зако́нчыць, ско́нчыць; пакла́сьці кане́ц

to terminate a partnership — спыні́ць супо́льніцтва, разьвяза́ць супо́лку

2) зво́льніць

2.

v.i.

канча́цца

His contract terminates soon — Яго́ны кантра́кт ху́тка канча́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

death

[deӨ]

n.

1) сьмерць f., скон -у m.

2) кане́ц -ца́ m.; пагі́бель f.

•

- at death’s door

- be bored to death

- cause of death

- put to death

- to the death

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)