Verbum

promotion

[prəˈmoʊʃən]

n.

1) павышэ́ньне (на пра́цы); пераво́д у вышэ́йшую кля́су ў шко́ле

2) дапамо́га ў арганізава́ньні

the promotion of a health campaign — дапамо́га ў арганіза́цыі й правядзе́ньні кампа́ніі здаро́ўя

mend

[mend]

1.

v.t.

1) ла́піць, ла́таць (во́пратку і гд), цырава́ць (панчо́хі); пра́віць, ла́дзіць, рамантава́ць

to mend clothes — ла́таць во́пратку

to mend a road — рамантава́ць даро́гу

2) папраўля́ць, паляпша́ць, выпраўля́ць

to mend one’s manners — папра́віць свае́ мане́ры

to mend an error — вы́правіць памы́лку

3) to mend a fire by adding fuel — папра́віць аго́нь падкі́нуўшы па́ліва

4) to mend matters — нала́дзіць спра́вы

2.

v.i.

1) паляпша́цца

2) ачу́ньваць, папраўля́цца

3.

n.

1) зала́таная, зацырава́ная дзі́рка; зама́заная раско́ліна

2) пале́пшаньне n. (здаро́ўя, спра́ваў)

to be on the mend — папраўля́цца, устава́ць на но́гі, вярта́цца да здаро́ўя

utmost

[ˈʌtmoʊst]

1.

adj.

1) найбо́льшы, кра́йні, ве́льмі

Sunshine is of utmost importance to health — Со́нечнае сьвятло́ ве́льмі ва́жнае для здаро́ўя

2) найбо́льш адда́лены або́ вы́сунуты, найдале́йшы

He walked to the utmost edge of the cliff — Ён падыйшо́ў да са́мага кра́ю стро́мы

2.

n.

усё магчы́мае

I shall do my utmost — Зраблю́ ўсё магчы́мае

bless

[bles]

blessed or blest, v.t.

1) благаслаўля́ць, бласлаўля́ць; сьвяці́ць (ваду́, е́жу), высьве́чваць

2) жада́ць дабра́, чу́цца ўдзя́чным

God bless him for his kindness — Дай, Бо́жа, яму́ здаро́ўя за яго́ную ве́тласьць

3) рабі́ць шчасьлі́вым, ашчасьлі́ўліваць

4) добраслаўля́ць, услаўля́ць, усхваля́ць

Bless the Lord, O my soul — Блаславі́, душа́ мая́, Го́спада

•

- Bless!

- Bless me!

- bless oneself

- Bless you!

essential

[ɪˈsenʃəl]

1.

adj.

1) істо́тны, асно́ўны, ва́жны, неабхо́дны

Good food and enough rest are essential to good health — До́брая е́жа і адпачы́нак неабхо́дныя для до́брага здаро́ўя

2) які́ ёсьць і́снасьцю не́чага, неад’е́мны

3) які́ ёсьць эсэ́нцыяй або́ ма́е ў сабе́ эсэ́нцыю (пра расьлі́ны)

essential oil — эфі́рны але́й

2.

n.

1) і́снасьць f., істо́тная або́ асно́ўная ры́са

2) неабхо́дная рэч