utmost

[ˈʌtmoʊst]

1.

adj.

1) найбо́льшы, кра́йні, ве́льмі

Sunshine is of utmost importance to health — Со́нечнае сьвятло́ ве́льмі ва́жнае для здаро́ўя

2) найбо́льш адда́лены або́ вы́сунуты, найдале́йшы

He walked to the utmost edge of the cliff — Ён падыйшо́ў да са́мага кра́ю стро́мы

2.

n.

усё магчы́мае

I shall do my utmost — Зраблю́ ўсё магчы́мае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)