serpentine

[ˈsɜ:rpənti:n]

1.

adj.

1) вужа́чы, як вужа́ка

2) зьвілі́сты, пакруча́сты

the serpentine course of a creek — зьвілі́стая плынь ручая́

3) хі́тры, няшчы́ры, здра́дніцкі, верало́мны

a serpentine suggestion — няшчы́рая пара́да

2.

n.

1) сэрпанты́н -у m., зьвілі́стая го́рная даро́га

2) сэрпэнты́н -у m. (мінэра́л)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conglomerate

[kənˈglɑ:mərət]

1.

adj.

1) сабра́ны ў ма́су

2) зьле́плены, спалу́чаны з чаго́-н. разнаро́днага

3) Geol. канглямэра́тны

2.

n.

1) зьле́пішча n.

2) канглямэра́т -у m.

3) Geol. аса́дкавая го́рная паро́да

3. [kənˈglɑ:mereɪt]

v.

1) зьбіра́ць (-ца), сканцэнтро́ўваць (-ца)

2) ператвара́ць (-ца) у зьлі́тную ма́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Júra

I

правазна́ўства, юрыспрудэ́нцыя, наву́ка аб пра́ве; разм. юры́стыка

~ studíeren — вывуча́ць пра́ва [юрыспрудэ́нцыю]

II

m -s

1) ю́ра (горная града)

2) геал. ю́рскі перы́яд

III

m -s ю́ра

1.

горы ў Швейцарыі і Францыі

2.

кантон у Швейцарыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rock

I [rɑ:k]

1.

n.

1) скала́ f.; ка́мень -я m., coll. ка́мень -ю m.

2) каме́ньне n.; Geol. го́рная паро́да

3) Figur. апо́ра, цьвярды́ня f.

4) Sl. дыямэ́нт -а m.

•

- on the rocks

II [rɑ:k]

1.

v.i.

го́йдацца, гайда́цца, калыха́цца

2.

v.t.

1) го́йдаць, гайда́ць; калыха́ць

The waves rocked the boat — Хва́лі калыха́лі чо́вен

2) калыха́ць, люля́ць

Mother rocked the baby to sleep — Ма́ці люля́ла дзіця́тка, каб засну́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

даро́га ж

1. Weg m -(e)s, -e; Stráße f -, -n;

аўтамабі́льная даро́га Áutostraße f Áutobahn f -, -en (аўтамагістраль);

го́рная даро́га Gebírgsstraße f;

грунтава́я даро́га únbefestigte Stráße, Natúrstraße f;

палява́я [прасёлачная] даро́га Féldweg m;

2. (для перавозкі грузаў або пасажыраў) Bahn f -, -en;

кана́тная даро́га Séilbahn f, Dráhtseilbahn f;

вузкакале́йная даро́га Schmálspurbahn f, Kléinbahn f;

падве́сная даро́га Hängebahn f, Schwébebahn f;

3. (падарожжа) Réise f -, -n;

далёкая даро́га éine wéite Réise; ein wéiter Weg;

вы́правіцца ў даро́гу sich auf den Weg máchen [begében*]

4. (напрамак руху) Weg m -(e)s, -e;

◊ вы́йсці на даро́гу den Weg beschréiten*;

вы́весці на шыро́кую даро́гу auf éine bréite Bahn führen;

прабі́ць сабе́ даро́гу sich (D) den [éinen] Weg báhnen [frei máchen];

ісці́ сваёй даро́гай séinen (éigenen) Weg géhen*;

стаць упо́перак даро́гі j-m im Wége stehen*, j-m in die Quére kómmen*;

туды́ яму́ і даро́га! разм das geschíeht ihm recht!; das hat er (auch) verdíent!;

пракла́дваць сабе́ даро́гу sich (D) éinen Weg báhnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)