twinkle
[ˈtwɪŋkəl]
1.
v.i.
1) мігце́ць, сьвяці́ць (-ца), блі́скаць
The stars twinkled — Зо́ркі мігце́лі
2) блішча́ць, іскры́цца
His eyes twinkled when he laughed — Яго́ныя во́чы іскры́ліся, калі́ ён сьмяя́ўся
3) мільга́ць, міга́ць, мірга́ць
2.
n.
1) мігце́ньне; і́скрачка f.; бляск -у m.
2) мірга́ньне n.
3) мірг -у m.
•
- in the twinkle of an eye
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
shine
[ʃaɪn]
1.
v., shone or shined
1) сьвяці́ць; сьвяці́цца, блішчэ́ць, зіхаце́ць
2) вызнача́цца
Mary shines in French — Мары́я вызнача́ецца ве́дамі францу́скае мо́вы
3) ваксава́ць
to shine shoes — ваксава́ць, глянцава́ць чараві́кі
2.
n.
1) со́нечнае сьвятло́ n.
2) бляск -у, гля́нец-цу m.
3) паго́да f., со́нечнае надво́р’е
rain or shine — дождж ці паго́да, у ко́жным ра́зе
•
- shine up to
- take a shine to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
varnish
[ˈvɑ:rnɪʃ]
1.
n.
1) ляк -у m., паліту́ра f.
2) лякіро́ўка f.
The varnish on the table has been scratched — Лякіро́ўка на стале́ была́ паскрэ́баная
3) гля́нец -цу, бляск -у m., паліту́ра f.
4) Figur. прыкрыцьцё n., ма́ска f.
She covers her selfishness with a varnish of good manners — Яна́ прыкрыва́е свой эгаі́зм ма́скай до́брых мане́раў
2.
v.t.
лякава́ць, палі́раваць
3.
v.i.
маскава́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verléihen
* vt (D)
1) пазыча́ць, дава́ць у доўг [напрака́т]
sein Ohr j-m ~ — вы́слухаць каго́-н.
2) надава́ць (бляск, сілу і г.д. чаму-н.)
éinem Gedánken Áusdruck ~ — вы́казаць ду́мку
3) узнагаро́джваць (ордэнам каго-н.), прысво́йваць (званне каму-н.); прысуджа́ць (прэмію каму-н.)
ihm wúrde ein Órden verlíehen — яго́ ўзнагаро́дзілі о́рдэнам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
святло́ н Lícht n -(e)s; Schein m -(e)s (ззянне, бляск); Hélle f -, Hélligkeit f - (развідненне, світанне, золак);
пры дзённым святле́ bei Tágeslicht;
шту́чнае святло́ (у памяшканні) künstliches Licht;
со́нечнае святло́ Sónnenschein m;
пры святле́ ме́сяца bei Móndschein, bei Móndlicht;
у святле́ чаго-н im Líchte (G або von D);
прадста́віць што-н у непраўдзі́вым святле́ etw. in ein fálsches Licht setzen [rücken];
праяві́цца зусі́м у і́ншым святле́ sich ganz ánders áusnehmen*, in éinem ánderen Licht erschéinen*;
◊ пралі́ць святло́ на што-н Licht in etw. (A) bríngen*;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
blaze
I [bleɪz]
1.
n.
1) по́лымя n., аго́нь -ню́ m.
in a blaze — у агні́
2) бляск -у m., рэ́зкае сьвятло́
3) вы́бух -у m.
a blaze of temper — вы́бух зло́сьці
2.
v.i.
1) пала́ць, палымне́ць; гарэ́ць
2) сьвяці́цца (ад агню́, сьвятла́); зьзяць, блішчэ́ць, зіхаце́ць
3)
а) успалы́хваць, шуга́ць, загара́цца (по́лымем)
б) выбуха́ць (ад зло́сьці, ра́дасьці)
3.
v.t.
асьвятля́ць, кі́даць сьвятло́
•
- blaze away
- Go to blazes!
- the blazes
II [bleɪz]
n.
1) знак -у m., засе́чка f. (на дрэ́ве)
2) бе́лая пля́мка (на ло́бе жывёлы)
III [bleɪz]
v.t.
разгалаша́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blink
[blɪŋk]
1.
v.i.
1) мо́ргаць, мірга́ць
We blink every few seconds — Мы мірга́ем ко́жныя не́калькі сэку́ндаў
2) плю́шчыць во́чы, жму́рыцца
to blink at the sudden light — зажмуры́цца ад нечака́нага сьвятла́
3) міга́ць, мігце́ць, мігце́цца; мірга́ць (пра ля́мпу)
2.
v.t.
1) ігнарава́ць, заплю́шчваць во́чы на што
don’t blink the fact that… — не заплю́шчвай во́чы на той факт, што…
2) асьляпля́ць
The sun is blinking my eyes — Со́нца сьле́піць мне во́чы
3.
n.
1) мірга́ньне, падмі́ргваньне n.
2) вокамгне́ньне n., каро́ткі бляск (сьвятла́), каро́ткі по́зірк
•
- blink at
- blink one’s eyes
- in a blink
- on the blink
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schein
I
m -s, -e
1) святло́, ззя́нне, зіх(а)це́нне, бляск
2) ба́чнасць, зне́шні вы́гляд
~ und Sein — ілю́зія і сапра́ўднасць
zum (blóßen) ~ — (то́лькі) для вы́гляду
sich (D) den ~ gében*, als ob… — рабі́ць вы́гляд [прыкі́нуцца] бы́ццам…
der ~ spricht gégen ihn — агу́льнае ўражанне не на яго́ кары́сць
den ~ wáhren — на вы́гляд [з вы́гляду] прытры́млівацца пра́віл прысто́йнасці
II
m -s, -e
1) пасве́дчанне
2) грашо́вы знак, банкно́та, купю́ра
3) распі́ска
ein ~ über den Empfáng (von D) — распі́ска ў атрыма́нні (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)