Verbum

адмо́ва гл. адмаўленне

1.адмо́віцца

1. áblehnen vt; sich lóssagen (ад чаго-н. von D); zurücknehmen* vt, widerrúfen* vt, ábschwören* vt (ад слоў і г. д.); sich wéigern (выканаць загад і г. д.);

2. (пазбавіць сябе чаго-н.) verzíchten vi (auf A); áufgeben* vt

саступа́ць, саступі́ць

1. (адысці ў бок) beiséite tréten*;

2. разм. (адмовіцца ад каго-н, чаго-н на карысць каму-н, чаму-н.) ábtreten* vt, überlássen* vt;

3. разм. (пайсці на саступкі) náchgeben* vi;

саступа́ць у цане́ den Preis herábsetzen [reduzíeren]; im Preis náchlassen*;

саступа́ць даро́гу den Weg frei gében* [frei máchen]

кама́ндаванне н.

1. зборн. Kommándo n -s, -s, Léitung f -, -en;

гало́ўнае кама́ндаванне Óberkommando n -s;

2. (дзеянне) Trúppenführung f -, -en, Kommándo n;

пад кама́ндаваннем únter dem Beféhl von (D);

прыня́ць кама́ндаванне den Óberbefehl übernéhmen* (над кім-н. über A);

адмо́віцца ад кама́ндавання das Kommándo ábgeben* (кім-н. über A)

здзе́лка ж. камерц. Geschäft n -(e)s; Vertrág m -(e)s, -träge (дамова, дагавор); Ábmachung f -, -en, Ábkommen n -s, - (пагадненне);

ба́ртарная здзе́лка Bártergeschäft n, Táuschgeschäft n;

камерцы́йная здзе́лка Hándelsgeschäft n Transaktión f -, -en;

крэды́тная здзе́лка Kredítgeschäft n;

ра́завая здзе́лка Éinzelgeschäft n;

фо́рвардная здзе́лка Fórward-Geschäft [´fɔ:wəd-] n;

ф’ючарная здзе́лка Futures-Geschäft [´fjutʃəz-] n;

адмо́віцца ад здзе́лкі ein Geschäft áblehnen;

анулява́ць здзе́лку ein Geschäft annullíeren [storníeren];

заключы́ць здзе́лку éinen Vertrág schlíeßen*; ein Ábkommen tréffen*;

◊

пайсці́ на здзе́лку з сумле́ннем gégen sein Gewíssen hándeln

пакіда́ць, пакі́нуць

1. lássen* vt;

пакіда́ць у спако́і in Rúhe lássen*; (не звяртаць увагі) áußer Acht lássen*;

пакіда́ць гэ́ты свет (памерці) das Lében lássen*;

пакі́нь гэ́та! lass das!;

я пакі́нуў свой сшы́так до́ма ich habe mein Heft zu Hause líegen lássen;

2. (адмовіцца, спыніць) áufhören vi (што-н. mit D);

пакіда́ць рабо́ту áufhören zu árbeiten;

3. verlássen* vt; im Stich lássen* (пакінуць без дапамогі);

пакіда́ць усё álles stéhen und líegen lássen*;

пакіда́ць ха́ту [го́рад, бацько́ў] das Haus [die Stadt, die Éltern] verlássen*;

сі́лы пакіда́юць яго́ ihn verlässt die Kraft;

4. (пакінуць пасля сябе) hinterlássen* vt

зака́з м. Bestéllung f -, -en, Áuftrag m -(e)s, -träge;

папярэ́дні зака́з Vórbestellung f;

індывідуа́льны зака́з Éinzelauftrag m;

дава́ць зака́з каму-н. bei j-m Bestéllungen áufgeben*, j-m Áufträge ertéilen;

атрыма́ць зака́з éinen Áuftrag [éine Bestéllung] bekómmen*;

прыня́ць зака́з éinen Áuftrag übernéhmen* [entgégennehmen*, ánnehmen*];

вы́канаць зака́з éinen Áuftrag áusführen [erlédigen];

адмо́віцца ад зака́зу den Áuftrag storníeren;

паступле́нне зака́заў Áuftragseingänge pl;

аддзе́л зака́заў Bestéllabteilung f -, -en;

на зака́з auf Bestéllung;

пашы́ты на зака́з касцю́м Máßanzug m -es, -züge;

па індывідуа́льных зака́зах nach Kúndenwünschen;

зака́з на паку́пку або́ про́даж кашто́ўных папе́раў фін. Áuftrag über Éinkauf óder Verkáuf der Wértpapiere

патрабава́нне н.

1. Fórderung f -, -en, Verlángen n -s, -; Gebót n -(e)s, -e; Ánsuchen n -s, - (просьба);

на патрабава́нне каго-н. auf j-s Fórderung [Ánsuchen];

выстаўля́ць патрабава́нне éine Fórderung [éinen Ánspruch] erhében*;

2. (дамаганне, прэтэнзія) Ánspruch m -(e)s, -sprüche (чаго-н. auf A); Fórderung f -, -en, Ánforderung f -, -en; Belánge pl;

празме́рнае патрабава́нне Ánsinnen n -s;

адмо́віцца ад сваі́х патрабава́нняў von séinen Fórderungen [Ánforderungen] Ábstand néhmen* [ábrücken];

выстаўляць высо́кія патрабава́нні каму-н. hóhe Ánforderungen an j-n stellen;

адпавяда́ць высо́кім патрабава́нням den hóhen Ánforderungen entspréchen* [gerécht wérden];

3. (дакумент) Bestéllzettel m -s, -; Bestéllung f -, -en (на што-н. auf A)