Verbum

coordinate conjunction

злуча́льны злу́чнік

coordinateness

n.

скаардынава́насьць, дапасава́насьць f.; ро́ўнасьць f.

coordinating

гл. coordinative

coordination

n.

1) дапасава́ньне n., узго́дненасьць f.; каардына́цыя f., гармані́йнае супрацо́ўніцтва

2) прыво́джаньне ў такі́ са́мы пара́дак або́ ранг

coordinative

adj.

каардынацы́йны

cop

n., informal

паліцыя́нт -а, мент мянта́ m.

v.t., Sl.

1) кра́сьці

2) лаві́ць, хапа́ць; хапану́ць, ца́пнуць (арыштава́ць)

copartner

n.

1) кампаньён -а m.; па́йшчык -а m.; супо́льнік -а m., супо́льніца f.

2) саўдзе́льнік -а m., саўдзе́льніца f.

copartnership

n.

1) саўдзе́л -у m., саўдзе́льніцтва n.

2) супо́лка f.

cope

v.i.

1) спраўля́цца, упраўля́цца

2) ла́дзіць

n.

1) ры́за f.

2) по́крыва n.; ку́пал -у m.

the cope of heaven — ку́пал не́ба

the cope of night — по́крыва но́чы

v.t.

пакрыва́ць

copeck

n.

капе́йка f.