cope

I [ˈkoʊp]

v.i.

1) спраўля́цца, упраўля́цца

2) ла́дзіць

II [ˈkoʊp]

1.

n.

1) ры́за f.

2) по́крыва n.; ку́пал -у m.

the cope of heaven — ку́пал не́ба

the cope of night — по́крыва но́чы

2.

v.t.

пакрыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)