Verbum

усча́ць разм. (пачаць, распачаць) begínnen* vt, ánfangen* vt; sich (D) etw. vórnehmen*, vórhaben* vt;

усча́ць сва́рку з кім-н. mit j-m Streit ánfangen*;

усча́ць бо́йку éine Schlägeréi ánfangen*

насі́лле н. разм.

1. (прымус) Zwang m -(e)s; Gewált f - (над кім-н. an D);

2. (фізічнае ўздзеянне) Gewálttat f -, -en; Unterdrückung f - (прыгнёт);

ужы́ць насі́лле Gewált ánwenden* [gebráuchen]

даганя́ць, дагна́ць

1. (параўнацца з кім-н.) éinholen vt;

2. (прыгнаць куды-н.) j-n zu éinem bestímmten Ort bríngen*;

даганя́ць каро́ў да ле́су Kühe (bis) zum Wald tréiben*

прасачы́ць

1. (за кім-н.) náchspüren vi (D), áufspüren vi (D);

2. (назіраць) verfólgen vt; áchten vi (за чым-н. auf A);

прасачы́ць за выкана́ннем auf die Erfüllung [Éinhaltung] áchten

раскла́сці​^I

1. (размясціць па розных месцах) áuslegen vt; áusbreiten vt;

2. (размеркаваць паміж кім-н, чым-н.) áusteilen vt; vertéilen vt;

3. (вогнішча) ein (Láger)feuer (án)machen

раўня́ць

1. gléichmachen аддз. vt, áusgleichen vt;

раўня́ць рады́ вайск. die Réihen (áus)ríchten;

2. разм. (каго-н. з кім-н.) j-n j-m gléichstellen аддз. [gléichsetzen аддз.]

паўтара́ць, паўтары́ць wiederhólen vt;

паўтарыце Ва́ша пыта́нне! wiederhólen Sie Íhre Fráge!;

ён паўтарыў свае́ сло́вы не́калькі разо́ў er wiederhólte séine Wórte éinige Mále; náchsprechen* vt (за кім-н. D)

спе́цца

1. sich éinsingen*, sich im Chórgesang [´ko:r-] üben;

2. перан. разм. sich verständigen; ein ábgekartetes Spiel tréiben* (загадзя);

спе́цца з кім-н. mit j-m in dásselbe Horn blásen*

аду́жаць

1. (перамагчы, адолець) überwä́ltigen vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н., што-н. mit D);

2. (справіцца з кім-н., чым-н.) bewältigen vt; fértig wérden (mit D)