Verbum

consecration

n.

1) асьвячэ́ньне, сьвячэ́ньне n.

2) высьве́чваньне n.

3) рукапалажэ́ньне n. (у духо́ўны сан), кансэкра́цыя f.

consecution

n.

1) пасьлядо́ўнасьць, чарго́васьць f.

2) лягі́чная пасьлядо́ўнасьць

3) пасьлядо́ўнасьць (часо́ў)

consecutive

adj.

пасьлядо́ўны, чарго́вы

consensus

n.

агу́льная зго́днасьць (ду́мкі, пагля́даў), кансэ́нсус -у m.

consent

v.i.

згаджа́цца

n.

зго́да f., дазво́л -у m.

common consent — агу́льная зго́да

consentaneous

adj.

1) узго́днены, адпаве́дны

2) адзінаду́шны

consequence

n.

1) вы́нік -у m., насту́пства n.

2) вы́вад -у m., лягі́чная высно́ва

3) зна́чаньне, значэ́ньне n.; вага́ f.

of no consequence — нява́жны

of great consequence — вялі́кае вагі́

4) уплыво́васьць, ва́жнасьць f.

person of consequence — чалаве́к з уплы́вамі, ва́жны чалаве́к

consequent

adj.

1) вы́ніклы (зь не́чага)

2) лягі́чна пасьлядо́ўны

n.

1) вы́нік -у m., пасьлядо́ўнае здарэ́ньне

2) другі́ член умо́ўнага ска́зу

3) Math. другі́ член прапо́рцыі (дачыне́ньня)

consequential

adj.

1) які́ лягі́чна, пасьлядо́ўна выніка́е

2) які́ лі́чыць сябе́ ва́жным

3) ва́жны

consequently

adv.

заты́м; такі́м пара́дкам; таму́, у вы́ніку