усхапі́цца áufspringen* vi (s), áuffahren* vi (s), in die Höhe fáhren*;

усхапі́цца з ме́сца vom Platz áufspringen*;

усхапі́цца ад спало́ху vor Schreck áuffahren*;

усхапі́цца з пасце́лі vom Bett áufspringen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мясці́на ж

1. Gégend f -, -en; Ort m -(e)s, -e; Gelände n -(e)s, -;

гары́стая мясці́на bérgiges Gelände;

бало́цістая мясці́на Súmpfland n -es, Súmpfgelände n;

2. гл месца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згрэ́бці (сабраць у адно месца) zusámmenraffen vt zusámmenschaufeln (рыдлёўкай), zusámmenharken vt (граблямі);

2. разм (скінуць адкуль-н) herúnterwerfen vt, herúnterfegen vt;

3. разм (узяць сабе) pácken vt, erfássen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расцяро́б м

1. (дзеянне) Ábholzen n -s;

расцяро́б ле́су Hólzeinschlag m -(e)s, -schläge;

2. (месца, дзе раслі лес, кусты) Áushau m -es, -e, Hólzschlag m -(e)s, -schläge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

chamber

[ˈtʃeɪmbər]

1.

n.

1) пако́й -ю (у до́ме), спа́льня, за́ля f. (у пала́цы)

2) пала́та (у парля́мэнце), ме́сца пасе́джаньняў

2.

adj.

ка́мэрная, пакаёвая

chamber music — ка́мэрная му́зыка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mediate

[ˈmi:dieɪt]

1.

v.i.

1) быць пасярэ́днікам, пасярэ́днічаць

2) займа́ць пасярэ́дняе ме́сца або́ стано́вішча

2.

v.t.

1) даво́дзіць да пагадне́ньня пасярэ́дніцтвам

2) быць су́вязьзю

3.

adj.

праме́жны, праме́жкавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Raum

m -(e)s, Räume

1) прасто́ра, абша́р

2) ме́сца, памяшка́нне

3) аб’ём, ёмістасць

4) кабі́на, пако́й

5) раён, мясцо́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórtritt

m -(e)s (vor D) перава́га, першынство́ (перад кім-н.)

j-m den ~ lássen* — уступі́ць пе́ршае ме́сца [першынство́] каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lücke

f -, -n

1) пусто́е ме́сца

2) адту́ліна

éine ~ réißen* — прабіва́ць адту́ліну; прычыня́ць шко́ду

3) pl хі́бы, прага́лы (у ведах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

station

[ˈsteɪʃən]

1.

n.

1) ме́сца n., пункт -у m.

First Aid station — перавя́зачны пункт

2) уча́стак -ка m.

police station — паліцэ́йскі ўча́стак, пастару́нак -ку m

3) ра́дыяста́нцыя f.; тэлеста́нцыя f

4) чыгу́начная ста́нцыя; вакза́л -у m.

5) грама́дзкае стано́вішча, стано́вішча ў грама́дзтве

2.

v.t.

1) вызнача́ць ме́сца

2) зьмяшча́ць, разьмяшча́ць

The soldiers were stationed in the barracks — Салда́ты былі́ расквартарава́ныя ў бара́ках

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)