вы́гадаць, выга́дваць разм. spren vt (зберагчы); gewnnen* vt, Ntzen, [Vrteil] aus etw. (D) zehen* (атрымаць выгаду з чаго-н.);

вы́гадаць час Zeit gewnneņ*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прапіса́ць

1. (каго-н.) nmelden vt, intragen lssen*;

2. (медыкаменты) verschriben* vt, verrdnen vt;

3. (пэўны час) (ine Zeit lang) schriben* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прымеркава́ць (пра час, тэрмін) verbnden* vt (да чаго-н. mit D), nknüpfen vt (да чаго-н. an A); nberaumen* vt, termnlich bstimmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спачы́н м., спачы́нак м. Rhe f -, Erhlung f -, Entspnnung f -; Rast f - (прывал); Mßestunden pl (вольны час);

ве́чны спачы́н die wige Rhe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

temporal

I [ˈtempərəl]

adj.

1) часо́вы

2) міну́чы, сьве́цкі, зямны́

3) які́ азнача́е час

temporal adverb — прысло́ўе ча́су

II [ˈtempərəl]

adj.

скро́невы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lounge

[laʊndʒ]

1.

v.i.

1) выго́дна адпачыва́ць

2) бязьдзе́йна ба́віць час

2.

n.

1) кана́па, сафа́ f.

2) пако́й для адпачы́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

at one’s leisure

пры наго́дзе; калі́ ёсьць час, калі́ зру́чна

Do it at your leisure — Зрабе́це гэ́та, калі́ вам зручне́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

get by

informal

а) міна́ць

б) перажыва́ць, перакіда́цца

to just get by in hard times — то́лькі перакі́дацца ў цяжкі́ час

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

future

[ˈfju:tʃər]

1.

n.

1) бу́дучыня, пры́шласьць f.

for the future — на бу́дучыню

in the future — у бу́дучыні

A young man with a future — Малады́ чалаве́к з бу́дучыняй

2) бу́дучы час дзеясло́ва

2.

adj.

бу́дучы

а) future events — бу́дучыя падзе́і

б) Gram. future tense — бу́дучы час

- futures

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тра́ціць

1. разм. (расходаваць) usgeben* vt; verusgaben vt, verleren* vt

2. (сяброў і г. д.);

тра́ціць аўтарытэ́т die Autorität verlieren* [inbüßen]; (час і г. д.) verguden;

ма́рна тра́ціць час sine Zeit verleren* [verguden, vertrödeln];

тра́ціць гле́бу пад нага́мі den Bden unter den Füßen verleren*;

3.

тра́ціць сі́лу юрыд. (за даўнасцю) verjähren vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)