Verbum

у прыназ.

1. (у каго-н.) bei (D);

вучы́цца ў каго-н. bei [von] j-m lérnen;

2. (пры наяўнасці чаго-н.) спалучэнне яго з займ. або наз. перакладаецца: 1) займ. або наз. у N:

у мяне́ ёсць ich hábe;

у мяне́ няма́ ich hábe nicht [kein];

у мяне́ не было́ кні́гі ich hátte kein Buch; 2) займ., або наз. у D:

у яго́ балі́ць галава́ der Kopf tut ihm weh;

у мяне́ ўзні́кла ідэ́я mir kam ein Gedánke;

3. (пры пазбаўленні чаго-н.) спалучэнне яго з дзеясловам «узяць» і г. д. перакладаецца пры дапамозе адпаведнага дзеяслова і займ. або наз. у D);

у дзіця́ці адабра́лі ца́цку man hat dem Kind ein Spíelzeug wéggenommen;

4. (пры абазначэнні кірунку) in (A); nach (D) (перад геаграфічнымі назвамі):

ісці́ ў вёску ins Dorf géhen*;

е́хаць у Берлі́н nach Berlín fahren*;

5. (унутр, унутры чаго-н.) in (D на пыт. «дзе?», A на пыт. «куды?»):

запіса́ць у сшы́так ins Heft schréiben*;

у газе́це in der Zéitung;

6. (пры абазначэнні часу, даты) in (D):

у сту́дзені im Jánuar;

у двана́ццаць гадзі́н разм. um zwölf Uhr;

7. (пры абазначэнні колькасці) in (D):

у пяці́ экземпля́рах in fünf Exempláren;

два разы́ ў дзень разм. zwéimal am Tág(e);

сло́ва ў сло́ва Wort für Wort;

у пача́тку am Ánfang;

у я́касці каго-н. als (N);

у дождж bei [im] Régen;

у знак сябро́ўства als Zéichen der Fréundschaft;

у адкры́тым мо́ры auf óffener See;

біць сябе́ ў гру́дзі sich an die Brust schlágen* [klópfen];

быць у адпачы́нку im [auf] Úrlaub sein

трэ́скаць, трэ́снуць

1. (стварыць трэск) kráchen vi, knácken vi; knístern vi, prásseln vi (пры гарэнні);

2. (лопнуць) zerschéllen vi (s), sich spálten, bérsten* vi (s);

3. груб. (ударыць) (ver)háuen* vt; (j-m eins) áuswischen

радыя́цыя ж. фіз., ядзерн. Stráhlung f -, Radiatión f;

со́нечная радыя́цыя Sónnenstrahlung f -;

праніка́льная радыя́цыя dúrchdringende Stráhlung (пры выбуху); Höhenstrahlung f - (касмічная);

інтэнсі́ўнасць радыя́цыі Stráhlungsintensität f -;

засцяро́га ад радыя́цыі Stráhlungsschutz m -es;

ко́лькасць радыя́цыі Stráhlungsmenge f -

пан м.

1. (уладальнік маёнтка) Gútsbesitzer m -s, -, Gútsherr m -n, -en;

2. (пры звароце) Herr m -n, -en;

◊

ён сам сабе́ пан er ist sein éigener Herr;

або́ пан, або́ прапа́ў Káiser óder nichts!