Zeit

f -, -en

1) час

zur ~ — у цяпе́рашні час; цяпе́р

es ist höchste ~ — даўно́ пара́, са́мы час

die gánze ~ über — уве́сь час

von ~ zu ~ — ча́сам; раз-по́раз; зрэ́дку

die ~ drängt — час падганце

das hat noch ~ — на то́е яшчэ́ ёсць час

◊ kommt ~, kommt Rat — пераначу́ем – бо́лей [ясне́й] пачу́ем

die ~ bringt Rósen — час прыно́сіць свой плён

die ~ heilt (álle) Wúnden — час – са́мы ле́пшы ле́кар

2) час, перы́яд, эпо́ха

das war éine glückliche ~ — гэ́та была́ шчаслі́вая пара́

in álter ~ — у старажы́тны час

er war zu séiner ~ ein gróßer Künstler — у свой час ён быў вялі́кім мастако́м

mit der ~ géhen* — кро́чыць у нагу́ з ча́сам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

age

[eɪdʒ]

1.

n.

1) век -у m. (жыцьця́)

His age was 14 — Яму́ было́ 14 гадо́ў

The age of a horse is 24 to 30 years — Ко́ні жыву́ць ад 24 да 30 гадо́ў

2) пэры́яд жыцьця́

old age — стары́ век, ста́расьць

3) эпо́ха f.

Galileo was in advance of his age — Галіле́й вы́перадзіў сваю́ эпо́ху

4) пакале́ньне n.

5) век -у m. (пэры́яд у гісто́рыі)

the Middle Ages — сярэдняве́чча n.

the atomic age — а́тамны век

6) э́ра f. (пэры́яд у гісто́рыі зямлі)

the ice Age — ледавіко́вы пэры́яд, ледавіко́вая э́ра

2.

v.t.

1) рабі́ць стары́м, стары́ць

Worry ages a man — Згрызо́ты ста́раць чалаве́ка

2) высьпяля́ць, вы́сьпеліць, рабі́ць гато́вым для ўжыва́ньня

to age cheese for a year — уле́жваць, высьпяля́ць сыр цэ́лы год

3.

v.i.

1) старэ́ць

He aged rapidly — Ён ху́тка пастарэ́ў

2) высто́йваць

The wine is put into oak casks to age — Віно́ зьліва́юць у дубо́выя бо́чкі для высто́йваньня

•

- ages

- be of age

- come of age

- for ages

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

час м.

1. Zeit f -, -en; Zéitpunkt m -(e)s, -e (момант);

мясцо́вы час Órtszeit f -;

у гэ́ты час in díeser Zeit;

у любы́ час zu jéder Zeit [Stúnde];

у той час dámals, zu jéner Zeit;

апо́шнім ча́сам néuerdings, in der létzten Zeit;

у ху́ткім ча́се кніжн. bald, nächstens;

да апо́шняга ча́су bis vor kúrzem; bis zulétzt, bis in die létzte Zeit hinéin;

у цяпе́рашні час gégenwärtig; zur Zeit;

у прызна́чаны час zur féstgelegten [veréinbarten] Zeit;

пад час während, im Láufe;

во́льны час fréie Zeit, Fréizeit f; árbeitsfreie Zeit;

2. (працягласць) Zeit f -, Zéitraum m -(e)s, Zéitdauer f -; Zéitspanne f -;

калянда́рны час Kalénderzeit f;

до́ўгі час éine lánge Zeit, ein lánger Zéitraum;

час по́сту рэл. Fástenzeit f, Passiónszeit f;

у каро́ткі час bínnen kúrzer Zeit;

3. (эпоха – тс. мн.) Zeit f; Epóche f -, -n;

у былы́я часы́ früher, séinerzeit;

у часы́ вайны́ während [zur Zeit] des Kríeges;

4. (пара) Zeit f;

час жніва́ Érntezeit f;

час адпачы́нку Úrlaubszeit f;

у ле́тні час im Sómmer;

ра́нішні час Mórgenstunde f -, -n;

абе́дзенны час Míttagszeit f;

па(сля)абе́дзенны час Náchmittag m -(e)s;

5. грам. Zeit f, Zéitform f -, -en, Zéitstufe f -, -n; Témpus n -, -pora;

цяпе́рашні час Gégenwart f -, Präsens n -, -séntia i -sénzi¦en;

про́шлы час Vergángenheit f -, Präteritum n -s, -ta;

даўноміну́лы час Vórvergangenheit f, Plúsquamperfekt n -(e)s;

бу́дучы час Zúkunft f -, Futúr(um) n -s, pl Futúre i Futúra;

паслядо́ўнасць часо́ў Zéitfolge f;

◊

час пака́жа ≅ kommt Zeit, kommt Rat;

час ад часу von Zeit zu Zeit, mánchmal, hin und wíeder;

з ця́гам ча́су mit der Zeit;

да гэ́тага ча́су bis jetzt, bis zu únserer Zeit;

тым ча́сам währenddéssen, unterdéssen, inzwíschen;

цяжкі́я часы́ böse [hárte] Zéiten;

па пе́ршым ча́се кніжн. fürs Érste;

уве́сь час die gánze Zeit, fórtwährend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)