Ton

I

m -(e)s, Töne тон, гук

éinen ~ ánschlagen* [gréifen*] — муз. узя́ць тон

mit j-m gléichen ~ ánstimmen — пець з кім-н. ва ўнісо́н; дзе́йнічаць з кім-н. заадно́; падпява́ць каму́-н.

2) на́ціск

3) тон мо́вы

den ríchtigen ~ ánschlagen* [ánstimmen] — знайсці́ [yзя́ць] пра́вільны тон

4) тон (паводзіны)

den ~ ángeben* [ánstimmen] — задава́ць тон, ігра́ць (гало́ўную) ро́лю

5) тон (пра колер)

sátte Töne — сакаві́тыя [насы́чаныя] то́ны

II

m -(e)s, -e глі́на

◊ aus gröberem ~ gescháffen — зро́блены з больш густо́га це́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tint

[tɪnt]

1.

n.

1) адце́ньне n., тон -у m., афарбо́ўка f. (ко́леру)

2) даліка́тны, сьве́тлы тон

3) сро́дак для фарбава́ньня валасо́ў

2.

v.t.

падмалёўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Färbung

f -, -en

1) афарбо́ўка, фарбава́нне

2) адце́нне, тон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánstimmen

vt заця́гваць, заво́дзіць (песню)

den Ton ~ — задава́ць тон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deepen

[ˈdi:pən]

v.

1) паглыбля́ць

2) паглыбля́цца, заглыбля́цца

3) паніжа́ць (пра тон)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overbearing

[,oʊvərˈberɪŋ]

adj.

ула́дны (го́лас); улада́рны, катэгары́чны (тон); дэспаты́чны, з дыкта́тарскімі зама́шкамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pátzig

a груб. ганары́сты, дзёрзкі

komm mir nicht so ~! — збаў тон!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gedéckt

a

1) кры́ты, пакры́ты, закры́ты

2) прыглу́шаны (тон); ма́тавы (колер)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úmstimmen

vt

1) муз. настро́йваць на і́ншы тон

2) перако́нваць (у іншым)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tune

[tu:n]

1.

n.

1) маты́ў -ву m., мэлёдыя f.

2) тон, лад -у m.

He can’t sing in tune — Ён ня мо́жа пяя́ць у тон

3) тон -у m., мане́ра f.

He’ll soon change his tune — Ён ху́тка зьме́ніць свой то́н

4) лад -у m., сула́дзьдзе n.

in or out of tune — у зго́дзе або́ ў нязго́дзе з кім

5) лад -у m.

to sing a different tune — пяя́ць на і́ншы лад

2.

v.t.

1) інтанава́ць

2) настро́йваць, ла́дзіць

A man is tuning the piano — Ма́йстра настро́йвае піяні́на

3) сьпява́ць у тон

•

- tune in

- tune up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)