calculating

[ˈkælkjəleɪtɪŋ]

adj.

1) лічы́льны, падліко́вы

2) асьцяро́жны, празо́рлівы

3) схі́льны да інтры́гаў; эгаісты́чны, кары́сьлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

melancholic

[,melənˈkɑ:lɪk]

1.

n.

мэлянхо́лік -а m., мэлянхалі́чка f.

2.

adj.

мэлянхалі́чны, схі́льны да мэлянхо́ліі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

argumentative

[,ɑ:rgjəˈmentətɪv]

adj.

1) які́ лю́біць спрача́цца, дыскутава́ць

an argumentative disposition — схі́льны да спрэ́чак

2) спрэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intemperate

[ɪnˈtempərət]

adj.

1) неўмеркава́ны; нястры́маны, нестрыма́ны

2) суро́вы, лю́ты (пра зіму́, клі́мат)

3) схі́льны да п’я́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

given

[ˈgɪvən]

adj.

1) да́дзены, пада́дзены

example given above — пада́дзены вышэ́й пры́клад

2) схі́льны, які́ ма́е звы́чай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кво́лы

1. kränklich, schwächlich (схільны да захворвання);

2. (слабы, невялікі па сіле) schwach;

кво́лы вы́гляд kränkliches Áussehen; zart; zerbréchlich;

кво́лая раслі́на éine schwächliche Pflánze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

улада́рны

1. (які валодае правам наследавання ўлады) hérrschend, regíerend;

2. (схільны падначальваць сабе) hérrschsüchtig, hérrisch;

улада́рны хара́ктар ein hérrschsüchtiger Charákter [kɑ-];

3. (уладарны; настойлівы) hérrisch, gebíeterisch; beféhlend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufgelegt

a схі́льны, прыхі́льны (zu D – да чаго-н.)

er ist héute gut ~ — ён сёння ў до́брым настро́i

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

willing

[ˈwɪlɪŋ]

adj.

1) зго́дны

He is willing to wait — Ён зго́дзен пачака́ць

2) ахво́тны, ахво́чы

a willing worker — ахво́чы рабо́тнік

3) схі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contemplative

[kənˈtemplətɪv]

adj.

1) заду́маны, задуме́нны; сузіра́льны; схі́льны да ро́здуму, ро́здумны

2) паглы́блены

a contemplative life — жыцьцё паглы́бленае ў ро́здум аб рэлі́гіі, маліто́ўнае жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)