jaw

[dʒɔ]

1.

n.

1) скі́віца f.

2) Sl. плёткі pl., разьвя́зная гу́тарка

2.

v.

1) плятка́рыць

2) прабіра́ць каго́, свары́цца на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scold

[skoʊld]

1.

v.t.

1) прабіра́ць, ла́яць; свары́цца, крыча́ць

His father scolded him — Ба́цька насвары́ўся на яго́

2) рабі́ць вымо́ву

2.

n.

сварлі́вая асо́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skirmish

[ˈskɜ:rmɪʃ]

1.

n.

1) мала́я збро́йная суты́чка, перастрэ́лка

2) спрэ́чка, сва́рка, ла́янка f.

2.

v.i.

1) ве́сьці суты́чкі, ваява́ць

2) спрача́цца, свары́цца, ла́яцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überwerfen

I überwerfen

* vt

1) накі́нуць (вопратку)

2) перакі́дваць

II überwérfen

* (sich) (mit D) (па)свары́цца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hádern

vi высок. спрача́цца, свары́цца, варагава́ць

mit dem Schícksal ~ — нарака́ць на лёс

mit sich ~ — быць не ў лада́х [не ла́дзіць] з са́бой

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wig

[wɪg]

1.

n.

пары́к -а́ m.

The bald man wore a wig — Лы́сы мужчы́на насі́ў пары́к

2.

v.i. (-gg-)

1) надзява́ць пары́к

2) informal свары́цца, прабіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шуме́ць

1. lärmen vi, Lärm máchen; ein Geräusch verúrsachen (слабы); ráuschen vi (пра лісце); póltern vi (грукаць);

шуме́ць з прычы́ны чаго-н. viel Áufregung [Lärm] máchen um etw. (A);

2. разм. (сварыцца) lärmen vi, tóben vi, ein Spektákel máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wármhalten

* аддз. [warm hálten*] vt захо́ўваць чыю́-н. прыхі́льнасць

sich (D) ~ — разм. не свары́цца з кім-н., не псава́ць адно́сіны з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánbinden

*

1.

vt прывя́зваць

2.

vi (mit D)

1) завя́зваць знаёмства

2) пача́ць свары́цца (з кім-н.)

◊ éinen Bären ~ — зале́зці ў доўг

kurz ángebunden — рэ́зкі, няла́скавы, няве́тлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dispute

[dɪˈspju:t]

1.

v.i.

1) спрача́цца, дыскутава́ць

2) свары́цца

2.

v.t.

1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца

2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць

3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць

3.

n.

спрэ́чка f., ды́спут -у m., сва́рка f.

beyond dispute — бясспрэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)