выраша́льны
1. lösbar;
2. (рашучы) entschéidend;
выраша́льны аргуме́нт entschéidendes [dúrchschlagendes] Argumént;
мець выраша́льнае значэ́нне áusschlaggebend [entschéidend] sein;
выраша́льны по́спех ein dúrchschlagender Erfólg
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Rúbikon
m -(s):
◊ den ~ überschréiten* перайсці́ Рубіко́н зрабі́ць рашу́чы крок
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
determinate
[dɪˈtɜ:rmɪnət]
adj.
1) вы́значаны, акрэ́сьлены; азна́чаны
2) усталява́ны
a determinate rule — усталява́нае пра́віла
3) пава́жны, станаўкі́, рашу́чы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
валявы́
1. Wíllens-;
валявы́ і́мпульс Wíllensimpuls m -es, Wíllensantrieb m -(e)s;
2. (энергічны) wíllensstark, enérgisch, entschlóssen (рашучы);
валяво́е рашэ́нне wíllkürliche Entschéidung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
mánnhaft
a
1) му́жны, сла́ўны
2) мужчы́нскі, уласці́вы мужчы́нам
3) энергі́чны, рашу́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
decisive
[dɪˈsaɪsɪv]
adj.
1) нава́жаны, рашу́чы, стано́ўкі
2) выраша́льны
a decisive victory — выраша́льная перамо́га
3) крыты́чна ва́жны
a decisive moment — крыты́чная часі́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адка́зны
1. verántwortlich; háftbar;
адка́зныя адно́сіны [ста́ўленне] да пра́цы verántwortungsbewusste Éinstellung zur Árbeit;
2. (важны) verántwortlich, verántwortungsvoll; entschéidend (рашучы);
адка́знае даручэ́нне verántwortungsvoller Áuftrag;
адка́зная паса́да ein verántwortlicher [gehóbener] Pósten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
entschlóssen
a рашу́чы
er ist zu állem ~ — ён гато́вы на ўсё
fest ~ sein — быць по́ўным рашу́часці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
decision
[dɪˈsɪʒən]
n.
1) рашэ́ньне n., пастано́ва f.
The judge gives a decision — Судзьдзя́ выно́сіць пастано́ву
2) стано́ўкасьць, нава́жанасьць, сто́йкасьць f.
a man of decision — рашу́чы чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
peremptory
[pəˈremptəri]
adj.
1) зага́дны; станаўкі́ (пра асо́бу, тон)
2) катэгары́чны, неаспрэ́чны (патрабава́ньне)
a peremptory command — катэгары́чны зага́д
3) канчатко́вы; абсалю́тны; рашу́чы (пра адмо́ву)
a peremptory decree — канчатко́вая пастано́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)