Verbum

Lust

f -, Lüste

1) ра́дасць, уце́ха

2) жада́нне, ахво́та

in ~ und Leid zusámmenhalten* — дзялі́ць ра́дасць і го́ра з кім-н.

ich hábe ~ — мне хо́чацца

j-m ~ máchen zu etw. — заціка́віць каго́-н. чым-н.

~ zu etw. (D), auf etw. (A) háben — жада́ць [хаце́ць] чаго́-н.

~ an etw. (D) fínden* — прыахво́ціцца да чаго́-н.

j-m die ~ néhmen* — адбі́ць ахво́ту каму́-н.

mit ~ und Líebe bei éiner Sáche sein — адда́цца ўсі́м слю́цам яко́й-н. спра́ве

2) часцей pl пачуццёвыя жада́нні, пажадлі́васць, хаце́нне

séinen Lüsten frönen — аддава́цца сваі́м жада́нням, захапле́нням

trüben

1.

vt

1) муці́ць, каламу́ціць (ваду)

es sieht so aus, als könne er kein Wässerchen ~ — здае́цца ён і вады́ не закаламу́ціць

2) затума́ньваць; азмро́чваць (радасць)

kein Wölkchen trübte den Hímmel — на не́бе не было́ ні во́блачка

2.

(sich) затума́ніцца

der Hímmel trübte sich — не́ба захму́рылася

Trost

m -es уце́ха, ра́дасць

mit ~ erfüllen, ~ éinflößen — уце́шыць, суце́шыць; заспако́іць

~ spénden [zúsprechen*] — суцяша́ць, заспако́йваць

~ schöpfen — суце́шыцца, заспако́іцца; атрыма́ць уце́ху

das geréichte mir zum ~ — гэ́та мяне́ суце́шыла

◊ er ist nicht recht bei ~e — у яго́ не ўсе́ до́ма

du bist wohl nicht bei ~e? — ты з глу́зду з’е́хаў, ці што?

téilen

vt

1) in (a) дзялі́ць (на што-н.- лік і г.д.)

2) раздзялі́ць, падзялі́ць (выйгрыш)

3) дзялі́ць (радасць, гора)

4) раздзяля́ць (погляды, перакананні)

j-s Ánsichten ~ — прытры́млівацца адно́й ду́мкі [адно́лькавага пу́нкту по́гляду] з кім-н.

5) расчляня́ць (сказ)

2.

(sich)

1) дзялі́цца (пра лік)

2) раздзяля́цца, падзяля́цца (пра галасы)

3) разгаліно́ўвацца (пра дарогу)

◊ getéilter Schmerz ist hálber Schmerz — ≅ з сябра́мі і бяда́ – паўбяды́

toll

a

1) шалёны (тс. перан.)

~ wérden — ашале́ць

2) вар’я́ц́кі

er gebärdet sich wie ~ — ён паво́дзіць сябе́ як вар’я́т

3) шалёны; дзіва́цкі, дзі́кі

ein ~er Éinfall — шалёная [дзіва́цкая] ду́мка

~es Zeug — лухта́, глу́пства, недарэ́чнасць

das ist doch zu ~! — гэ́та ўжо́ зана́дта!

das ist éine ~e Wírtschaft — тут страшэ́нны беспара́дак; гэ́та жу́дасныя спра́вы

4) мо́цны, шалёны, надзвыча́йны

~e Fréude — вялі́кая [надзвыча́йная] ра́дасць

er ist ~ auf… (A) — ён тра́ціць ро́зум па…

◊ er ist ~ und voll — ён п’я́ны да непрыто́мнасці

bríngen

* vt

1) прыно́сіць, прыво́зіць, прыво́дзіць; адно́сіць, адво́зіць, адво́дзіць, дастаўля́ць

j-n nach Háuse ~ — даста́віць каго́-н. дадо́му

etw. an den Mann ~ — збыва́ць што-н. (тавар) з рук

Glück ~ — прыно́сіць шча́сце

Fréude ~ — дастаўля́ць ра́дасць

Gefáhr ~ — вы́клікаць небяспе́ку

2) (um A) пазбаўля́ць (каго-н., чаго-н.)

j-n ums Lében ~ — пазба́віць каго́-н. жыцця́

3) прыве́сці (у які-н. стан), заста́віць (зрабіць што-н.)

j-n in Áufregung ~ — (рас)хвалява́ць каго́-н.

j-n zum Schwéigen ~ — заста́віць каго́-н. замаўча́ць

j-n zur Vernúnft ~ — абразу́міць, прыве́сці каго́-н. да ро́зуму

4)

es zu etw. (D) ~ — дасягну́ць пэўнага стано́вішча, вы́біцца ў лю́дзі

etw. über sich ~ — рашы́цца на што-н.

dahín ~ , dass… — прыво́дзіць да таго́, што…

zéigen

1.

vt

1) пака́зваць

der Freund zéigte mir die Stadt — ся́бар паказа́ў мне го́рад

er ließ sich sein Zímmer ~ — ён папрасі́ў паказа́ць яму́ яго́ пако́й

2) пака́зваць, праяўля́ць, выяўля́ць

Fréude an etw. (D) ~ — праяўля́ць, пака́зваць ра́дасць у су́вязі з чым-н.

sie hat mir gezéigt, dass sie mich gern hat — яна́ дала́ мне зразуме́ць, што я ёй падаба́юся

2.vi (auf A) пака́зваць, ука́зваць (на каго-н., што-н.)

er zéigte mit dem Fínger auf ein Haus — ён паказа́ў па́льцам на дом

3.

(sich)

1) пака́звацца, з’яўля́цца

so kann ich mich auf der Stráße nicht ~ — у такі́м вы́глядзе я не магу́ паказа́цца на ву́ліцы

2) пака́зваць [праяўля́ць] сябе́ (якім-н.)

sie zéigte sich uns gegenü- ber von íhrer bésten Séite — яна́ паказа́ла сябе́ ў адно́сінах да нас са свайго́ ле́пшага бо́ку

es wird sich ja ~, wer Recht hat — яшчэ́ вы́явіцца [ста́не я́сным], хто ма́е ра́цыю [чыц пра́ўда]