Verbum

decry

[dɪˈkraɪ]

v., -cried, -crying

1) га́ніць, ганьбава́ць; асуджа́ць

2) прыніжа́ць, пераме́ншваць (значэ́ньне чаго́-н.)

3) выка́звацца су́праць

bring down

а) спуска́ць; зва́льваць, валі́ць; скіда́ць (ула́ду); наклада́ць ка́ру

б) прыніжа́ць

в) зьбіва́ць, падстрэ́льваць

г) зьніжа́ць, памянша́ць, спуска́ць (цану́)

run down

а) спыні́цца, пераста́ць працава́ць

б) зьбіць з ног у бе́гу

в) зьнясі́ліцца; заняду́жаць

г) прыніжа́ць, зьнеслаўля́ць

д) занепада́ць, хілі́цца да ўпа́дку

abase

[əˈbeɪs]

v.t.

1) паніжа́ць (ра́нгам)

2) прыніжа́ць

to abase oneself — прыніжа́цца

A man who betrays his country abases himself — чалаве́к, які здра́джвае свайму́ кра́ю, прыніжа́е само́га сябе́

lower

I [ˈloʊər]

1.

v.t.

1) апушча́ць, апуска́ць; спуска́ць

2) зьніжа́ць (тэмпэрату́ру)

3) прыніжа́ць; паніжа́ць на паса́дзе, стано́вішчы

2.

v.i.

зьніжа́цца; сяда́ць (пра со́нца)

3.

adj.

ніжэ́йшы

II [ˈlaʊər]

1.

v.i.

1) пагража́ць

2) злава́цца, глядзе́ць пану́ра

2.

n.

1) пагро́зьлівы вы́гляд; змро́чнасьць, пану́расьць f.

2) насу́пленасьць f.

prostrate

[ˈprɑ:streɪt]

1.

v.t.

1) валі́ць, кі́даць да ног, паніжа́ць, прыніжа́ць

2) прыво́дзіць да зьнямо́гі, мардава́ць, зьнясі́льваць

Sickness often prostrates people — Хваро́ба ча́ста зьнясі́львае людзе́й

2.

v.i.

1) па́даць ні́цма

2) зьнемага́ць; стра́чваць сі́лы, слабе́ць, дахо́дзіць да зьнямо́гі

3.

adj.

1) які́ ляжы́ць ні́цма

2) зва́лены, зьнямо́жаны, зьнясі́лены (хваро́бай)

3) бясьсі́льны, перамо́жаны

a prostrate enemy — перамо́жаны во́раг