кла́дка ж

1. (дзеянне) Légen n -s, Setzen n -s (печы);

кла́дк цэ́глы Máuern n -s;

2. (збудаванне):

каме́нная кла́дка Máuerwerk n -(e)s, -e, Gemäuer n -s, -;

цаге́льная кла́дка Zíegelmauerwerk n;

3. (драўляны памост) Steg m -(e)s, -e, Brétterweg m -(e)s, -e;

4. (адкладванне яек) Légen n -s;

час [перы́яд] кла́дкі яек Légezeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́паліць

1. verbrénnen* vt, áusbrennen* vt; éinäschern vt (ператварыць у попел);

со́нца вы́паліла траву́ die Sónne hat das Gras áusgebrannt;

во́раг вы́паліў вёску der Feind légte das Dorf in Schutt und Ásche;

2. (у печы) (éin)héizen vt;

3. (цэглу і г. д) brénnen* vt;

4. разм (выстраліць) éinen Schuss ábgeben* [ábfeuern]; перан (сказаць) heráusplatzen vi (s) (што-н mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

heat

[hi:t]

1.

n.

1) гарачыня́ f.; сьпяко́та, сьпёка f.; гара́чка f. (у хво́рага)

2) Phys. цеплыня́, цеплаёмкасьць f.

3) гнеў -ву m.; запа́л -у m.; заўзя́тасьць, усхвалява́насьць f.

4) пэры́яд це́чкі (у жывёлаў)

2.

v.t.

1)

а) аграва́ць, ацяпля́ць

to heat the house — ацяпля́ць ха́ту

б) to heat the oven — палі́ць у пе́чы

2) падаграва́ць (е́жу)

3) разгара́чыць; усхвалява́ць

3.

v.i.

1) падаграва́цца

The soup is heating slowly — Суп паво́лі падаграе́цца

2) усхвалява́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glow

[gloʊ]

1.

n.

1) во́дбліск, блеск -у m., за́рава n. (ад пажа́ру, за́хаду со́нца)

2) напа́л жа́ру (у пе́чы)

3) румя́нец -цу m.

the glow of health on his cheeks — здаро́вы румя́нец на яго́ных шчо́ках

4) запа́л -у m., гара́чае пачуцьцё

a glow of interest or excitement — запа́л заціка́ўленасьці або́ ўзбу́джанасьці

the glow of sunset — вячэ́рняя зара́

2.

v.i.

1) сьвяці́цца (пра распа́ленае)

2) гарэ́ць, пала́ць, палымне́ць (зы́ркім агнём або́ пачуцьцём)

to glow with resentment — пала́ць абурэ́ньнем, гне́вам

3) чырване́ць, пунсаве́ць (пра шчо́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pull

[pʊl]

1.

v.t.

1) цягну́ць; выця́гваць (ко́рак); вырыва́ць (зуб)

2) ту́заць

3) рваць

to pull to pieces — парва́ць на кава́лкі

4) расьця́гваць

He pulled a ligament in his leg — Ён расьцягну́ў сухажы́льле ў назе́

5) веслава́ць

Pull for the shore — Вяслуй да бе́рагу

2.

v.i.

адыхо́дзіць, выхо́дзіць

The train pulled out of the station — Цягні́к паво́лі вы́йшаў са ста́нцыі

3.

n.

1) ця́га f. (і ў пе́чы)

2) цяжко́е ўзьбіра́ньне (на гару́); намага́ньне, напру́жаньне n

3) шнуро́к, ланцужо́к -ка́ m., ру́чка f. (за што ця́гнуць)

•

- pull apart

- pull down

- pull in

- pull on

- pull oneself together

- pull out

- pull together

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)