misery
[ˈmɪzəri]
n., pl. -eries
1) паку́та f., цярпе́ньне n., няго́да f.; няшча́сьце n.; нядо́ля f.
the misery of poverty — паку́ты гале́чы
companions in misery — сябры́ ў няшча́сьці
2) бяда́ f., цяжкі́я абста́віны; гале́ча f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Bálsam
m -s, -e
1) бальза́м
2) пах, духмя́насць
◊ ~ auf [in] j-s Wúnde gíeßen* — ліць бальза́м на чыю́-н. ра́ну, аблягча́ць чые́-н. паку́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Skrúpel
m -s, - сумне́нне; паку́ты сумле́ння
es kámen ihm ~ — яго́ ахапі́ла сумне́нне
sich (D) über etw.(A) ~ máchen — адчува́ць му́кі [дако́ры, згрызо́ты] сумле́ння
das macht ihm kéine ~ — гэ́та яго́ не турбу́е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rack
[ræk]
1.
n.
1) ра́ма, ве́шалка f.
a towel rack — ве́шалка на ручнікі́
2)
а) ды́ба f. (прыла́да для катава́ньняў)
б) фізы́чныя або́ мара́льныя паку́ты
3) жо́лаб для ко́рму жывёлы
2.
v.t.
1) мардава́ць, змо́рваць
2) катава́ць на ды́бе
•
- on the rack
- rack one’s brains
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Éifersucht
f - рэўнасць
j-s ~ errégen — вы́клікаць рэўнасць у каго́-н.
◊ ~ ist éine Léidenschaft, die mit Éifer sucht, was das Léiden schafft — рэўнасць – гэ́та схі́льнасць знахо́дзіць усё но́выя і но́выя паку́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sorrow
[ˈsɔroʊ]
1.
n.
1) сму́так -ку m.; журбо́та, марко́та f., засмучэ́ньне n.; скру́ха f.
with sorrow — са скру́хай, скру́шліва
2) го́ра n., кло́паты pl., паку́та f.
Her sorrows have aged her — Ейнае го́ра й паку́ты саста́рылі яе́
2.
v.i.
1) смуткава́ць, журы́цца па кі́м-чым
2) бедава́ць, тужы́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Öl
n -(e)s, -e
1) але́й
in ~ bácken* — смажы́ць на але́і
in ~ málen — піса́ць, малява́ць але́йнымі фа́рбамі
2) на́фта
◊ ~ ins Féuer gíeßen* [schütten] — падліва́ць смалы́ [ма́сла, але́ю] у аго́нь
~ in die Wúnden gíeßen* — аблягча́ць паку́ты, выле́чваць душэўныя ра́ны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stamp
[stæmp]
1.
v.t.
1) ту́паць
to stamp one’s foot in anger — ту́пнуць наго́ю са зло́сьці
2) адбіва́ць, урэ́зваць
His words were stamped on my mind — Яго́ныя сло́вы мо́цна ўрэ́заліся мне ў па́мяць
3) абіва́ць
to stamp the snow from one’s boots — абіва́ць сьнег з бо́таў
4) выбіва́ць узо́ры, на́дпісы
5) ста́віць пяча́тку; штэмплява́ць
6) накле́йваць ма́рку (на ліст)
2.
n.
1) пашто́вая ма́рка
2) штэ́мпель -я m.; пяча́тка f.
3) ту́пат -у m., ту́паньне n.
4) адбі́так -ку m.
Her face bore the stamp of suffering — На е́йным аблі́ччы ляжа́ў адбі́так паку́ты
5) тып, скла́д -у m.
Men of his stamp are rare — Мужчы́ны яго́нага скла́ду трапля́юцца рэ́дка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)