schätzen

vt

1) шанава́ць, паважа́ць

2) ацэ́ньваць, вызнача́ць

sich glücklich ~ — лічы́ць сябе́ шчаслі́вым

ich schätze séine Méinung — я цанр [паважа́ю] яго́ ду́мку

etw. zu ~ wíssen* — ве́даць цану́ (каму-н., чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

consider

[kənˈsɪdər]

v.t.

1) абду́мваць, разгляда́ць, абмярко́ўваць, заду́мвацца над чым

2) прызнава́ць, лічы́ць

He considers them (to be) innocent — Ён лі́чыць іх невінава́тымі

to consider it necessary — прызнава́ць патрэ́бным

3) ду́маць, уважа́ць

4) лічы́цца з кім, шанава́ць (пагля́ды, пачу́цьці)

5) браць пад ува́гу, улі́чваць

all things considered — узя́ўшы ўсё пад ува́гу

6) цані́ць; мо́цна паважа́ць

7) разважа́ць, меркава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Respékt

m -(e)s пава́га, паша́на;

~ vor j-m háben з пава́гай ста́віцца да каго́-н.;

j-m ~ zóllen паважа́ць каго́-н.;

mit schúldigem ~ з нале́жнай пава́гай;

mit ~ zu ságen з дазво́лу сказа́ць, праба́чце за выка́званне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áchten

1.

vt

1) паважа́ць, шанава́ць

2) лічы́ць за…

2.

vi (auf A) звярта́ць ува́гу (на каго-н., на што-н.); зважа́ць (на каго-н., на што-н.); пільнава́ць, дагляда́ць (каго-н.)

auf etw. groß ~ — звярта́ць асаблі́вую ўва́гу на што-н. )

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

honor

1.

n.

1) сла́ва, чэсьць f.

2) го́нар -у m.

to be an honor to one's family — быць го́нарам сям’і́

3) пава́га, паша́на f.

The wealth he held in great honor — Бага́цьце ў яго́ было́ ў вялі́кай паша́не

4) ушанава́ньне

military honors — вайско́выя ўшанава́ньні

5) высо́кае стано́вішча; паса́да f.; до́брае імя́, рэпута́цыя f.

2.

v.t.

1) шанава́ць, паважа́ць

2) аддава́ць паша́ну

3) ста́віцца з паша́най

4) удасто́іць

to be honored by a royal visit — быць удасто́еным карале́ўскага візы́ту

5) плаці́ць у час раху́нкі

•

- do honor

- upon my honor!

- do the honors

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

respect

[rɪˈspekt]

1.

n.

1) пава́га, паша́на f.

to show respect to — ста́віцца з паша́най да каго́

to pay one’s respects to — вы́казаць каму́ сваю́ паша́ну

Show respect for other people’s property — Шану́й ула́снасьць і́ншых людзе́й

2) прывіта́ньні

pay my respects to him — перада́й яму́ мае́ прывіта́ньні

3) су́вязь f.; дачыне́ньне n., адно́сіны pl.

The plan is unwise in many respects — Плян неразу́мны ў шмат якіх адно́сінах

in all respects — ува ўсі́х адно́сінах

2.

v.t.

1) паважа́ць каго́, ста́віцца з паша́най да каго́

2) шанава́ць; лічы́цца з чым

3) ста́віцца да каго́-чаго́

•

- in respect of

- in respect that

- with respect to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)