Vólkseigentum

n -s, -tümer наро́дны набы́так, наро́дная маёмасць [ула́снасць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тво́рчасць ж.

1. (дзейнасць) Scháffen n -s;

2. (сукупнасць усяго створанага кім-н.) Werk n -(e)s, -e;

наро́дная тво́рчасць Vólkskunst f -, Vólksschaffen n;

у тво́рчасці Яку́ба Ко́ласа in Wérken von Jakúb Kólas

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пе́сня ж. Lied n -(e)s, -er;

наро́дная пе́сня Vólkslied n;

◊

гэ́та стара́я пе́сня разм. das ist (ímmer) die álte Plátte; das ist (ímmer) die álte Léier; das ist (ímmer) das álte Lied

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

national

[ˈnæʃənəl]

adj.

1) нацыяна́льны; наро́дны

national assembly — нацыяна́льная асамбле́я

national economy — наро́дная гаспада́рка

national minority — нацыяна́льная ме́ншасьць

2) дзяржа́ўны

national laws — дзяржа́ўныя зако́ны

national bank — дзяржа́ўны банк

3) усенаро́дны

a national disaster — усенаро́днае бе́дзтва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

славе́снасць ж.

1. Literatúr f -, -en; Literatúrgeschichte f -;

наро́дная славе́снасць Folklóre f -;

2. (філалагічныя навукі) philológische Wíss en schaften pl, Philologíe f -;

3. перан. разм. (размовы замест справы) léeres Geréde; Geschwätz n -es, -e, Rederéi f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Belarusian

[,beləˈru:siən]

1.

adj.

белару́скі

2.

n.

1) белару́с -а m., белару́ска f.

2) белару́ская мо́ва

Belarusian-English dictionary — Белару́ска-анге́льскі сло́ўнік

Belarusian Democratic Republic — Белару́ская Наро́дная Рэспу́бліка (БНР)

3.

adv.

па-белару́ску

to speak Belarusian — гавары́ць, гу́тарыць, размаўля́ць па-белару́ску

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ула́да ж.

1. Macht f -, Mächte, Gewált f -, -en;

паліт. дзяржа́ўная ўла́да Stáatsgewalt f, Stáatsmacht f;

заканада́ўчая ўла́да die gesétzgebende Gewált, Legislatíve [-və] f;

выкана́ўчая ўла́да die vollzíehende Gewált, Exekutívgewalt f;

захапі́ць ула́ду die Macht ergréifen*;

прыйсці́ да ўла́ды zur Macht gelángen; an die Macht [ans Rúder] kómmen*;

прыхо́д да ўла́ды Máchtantritt m -(e)s, -e;

2. часцей мн.:

ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) Óbrigkeit f -, -en, Behörde f -, -n;

вайско́выя ўла́ды Militä́rbehörden pl;

акупацы́йныя ўла́ды Besátzungsbehörden pl;

мясцо́выя ўла́ды die lokálen Behörden;

мясцо́выя о́рганы ўла́ды örtliche Máchtorgane;

цэнтра́льная ўла́да Zentrálgewalt f;

грамадзя́нская ўла́да Zivilbehörde [-´vi:l-] f;

наро́дная ўла́да Vólksmacht f;

судо́выя ўла́ды Geríchtsbehörden pl, Geríchtsorgane pl;

3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго-н.) Macht f;

бацько́ўская ўла́да die Macht der Éltern;

ажыццяўля́ць ула́ду паліт. die Macht áusüben;

вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;

надзе́лены ўла́дай mit Máchtbefugnissen áusgestattet, ámtlich bevóllmächtigt;

пазба́віць ула́ды entmáchten vt;

быць пад ула́дай каго-н. únter j-s Gewált stehen*;

ула́снай ула́дай éigenmächtig;

у маёй ула́дзе es liegt in méiner Macht;

перавышэ́нне ўла́ды юрыд. die Überschréitung der Máchtbefugnisse;

ула́да над самі́м сабо́й Sélbstbeherrschung f;

ва ўла́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vórurteile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)