круцёлка ж.

1. (прыстасаванне, якое круціцца) Drhtür f -, -en; Mühle f -, -n (цацка); Flügel m -s, - (тэх.);

2. разм. (пра жанчыну) Koktte f -, -n, Flderwisch m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

trundle

[ˈtrʌndəl]

1.

v.t.

1) каці́ць, пхаць

to trundle a wheelbarrow — пхаць та́чку

2) круці́ць

2.

v.i.

1) каці́цца

2) круці́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dangle

[ˈdæŋgəl]

v.

1) целяпа́цца, матля́цца, во́льна зьвіса́ць

2) Figur. круці́цца каля каго́; упада́ць, уляга́ць за кім

3) целяпа́ць чым, матля́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schwndeln

1.

vi махлява́ць, ашу́кваць, хлусі́ць

2.

vimp

es schwndelt mir — у мяне́ кру́ціцца ў галаве́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

swirl

[swɜ:rl]

1.

v.

1) вірава́ць

A stream swirls over rocks — Струме́нь бурлі́ць на ска́лах

2) круці́цца

dust swirling in the air — пыл кру́ціцца ў паве́тры

3) ві́цца, кучара́віцца, завіва́цца (пра валасы́)

2.

n.

1) вірава́ньне n., вір -у m., клуб -у m. (пы́лу, ды́му)

2) ку́дзер -а m., ло́кан -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fidget

[ˈfɪdʒət]

1.

v.i.

ту́рзацца, неспако́йна круці́цца

2.

v.t.

ту́рзаць, нэрвава́ць

3.

n.

1) нэрво́вы неспако́й

2) мітусьлі́вы, неспако́йны чалаве́к, непасе́да -ы m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дакруці́цца

1. (скончыць круціцца) sich zu nde im Krise drhen (у танцы);

2. (закруціцца да канца) sich zu nde drhen lssen*;

га́йка дакру́чваецца да канца́ die Mtter lässt sich ganz nziehen* [fstziehen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Krisel

m -s, -

1) ваўчо́к (цацка)

sich wie ein ~ drhen — круці́цца, як ваўчо́к

2) фіз. жыраско́п, гіраско́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zngenspitze

f -, -n ко́нчык языка́

das Wort schwebt mir auf der ~ — сло́ва кру́ціцца ў мяне́ на языку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

orbit

[ˈɔrbət]

1.

n.

1) арбі́та f.

2) сфэ́ра дзе́яньня

3) вачні́ца f.

2.

v.

1) круці́цца на арбі́це

2) выхо́дзіць на арбі́ту (пра спадаро́жнік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)