Verbum

вастрыня́ ж

1. (нажа і г. д) Schärfe f -;

2. (пачуццяў) Héftigkeit f -; Schärfe f (зроку, слыху, смаку);

3. (напружанасці) Schärfe f -; Gespánntheit f -;

вастрыня́ стано́вішча die Gespánntheit der Láge

чуллі́васць ж

1. (адчуванне) Spürsinn m -(e)s, Schärfe der Sinne; Héllhörigkeit f - (слыху); Séhkraft f -, Séhvermögen n -s (зроку);

2. (спагадлівасць) Zártgefühl n -(e)s, Féingefühl n, Féinfühligkeit f -; Táktgefühl n

зрок м Gesíchtssinn m -(e)s; Séhkraft f -, Séhvermögen n -s; Áugenlicht n -(e)s;

мець до́бры зрок gute Áugen háben;

по́ле зроку мед Gesíchtsfeld n -(e)s, -er; Séhfeld n, Blíckfeld n

асляпі́ць

1. (пазбавіць зроку) blénden vt, des Áugenlichts beráuben;

2. перан (зрабіць уражанне) blénden vt, verblüffen vt, in Erstáunen versétzen; betören vt (зачараваць);

3. (пазбавіць здольнасці разумець што-н) in die Írre führen; verblénden vt

падма́н м

1. Betrúg m -(e)s;

паддава́цца падма́ну sich betrügen lássen*;

выяўля́ць падма́н éinen Betrúg áufdecken;

◊ падма́нам до́ўга не пражыве́ш Betrúg ist sélten klug;

2. Täuschung f -, -en;

падма́н зро́ку óptische Täuschung;

падма́н слы́ху éine Täuschung des Gehörsinns

ву́гал м

1. Écke f -, -n, Wínkel m -s, -;

2. спец, матэм Wínkel m -s, -; Écke f -, -n;

прамы́ [про́сты] ву́гал réchter Wínkel;

во́стры ву́гал spítzer Wínkel;

тупы́ ву́гал stúmpfer Wínkel;

суме́жныя вуглы́ Nébenwinkel pl;

вертыка́льныя вуглы́ Schéitelwinkel pl;

ву́гал зро́ку Gesíchtswinkel m, Séhwinkel m;

сагну́ць пад вугло́м тэх ánwinkeln vt;

◊ на ўсі́х вугла́х in allen Écken und Wínkeln;

пад вугло́м зро́ку vom Stándpunkt aus geséhen, únter dem Gesíchtspunkt;

загна́ць у ву́гал in die Énge tréiben*;

згла́дзіць во́стрыя вуглы́ entschärfen vt (праблему, канфлікт);

забі́ць з-за вугла́ méuchlings [aus dem Hínterhalt] ermórden

стра́та ж Verlúst m -es, -e; Éinbuße f -, -n;

стра́та ча́су Zéitverlust m;

стра́та зро́ку Verlúst des Áugenlichts;

стра́та слы́ху Táubheit f -, Verlúst des Gehörs;

стра́та працаздо́льнасці Verlúst der Árbeitsfähigkeit;

стра́та па́мяці Gedächtnisschwund m -(e)s;

з малы́мі стра́тамі verlústarm;

з вялі́кімі стра́тамі verlústreich

губля́ць verlíeren* vt; éinbüßen vt (цярпець страты); verlústig gehen* (што-н G) (пазбаўляцца);

губля́ць каго-н з по́ля зро́ку j-n aus den Áugen verlíeren*;

не губля́ць му́жнасці den Mut nicht sínken lássen*, den Mut nicht verlíeren*;

губля́ць аўтарытэ́т séine Autorität éinbüßen;

губля́ць час Zeit verlíeren*;

губля́ць надзе́ю die Hóffnung áufgeben* [verlíeren*];

губля́ць на чым-н bei etw. (D) éinen Verlúst erléiden*, bei etw. (D) verlíeren*