beaten
[ˈbi:tən]
adj.
1) пабі́ты; перамо́жаны
a beaten dog — пабі́ты саба́ка
a beaten army — перамо́жаная а́рмія
2) ко́ваны, кава́ны; кляпа́ны, раскле́паны
3)
а) вы́таптаны (сьце́жка), прае́жджаны (даро́га)
б) звыча́йны, зьбі́ты, шаблённы
4) зьбі́ты на пе́ну
beaten egg whites — зьбі́тыя бялкі́
5) зьнясі́лены, вы́біты зь сі́лаў, змардава́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
beat
[bi:t]
1.
beat, beaten, v.t.
1) біць, удара́ць
2) зьбіва́ць, узьбіва́ць (я́йка)
3) перамага́ць, бі́ць, перавыша́ць
This beats me — Гэ́та мне не пад сі́лу, гэ́таму ня дам ра́ды
4) informal ашу́кваць, махлява́ць; скру́чваць (гро́шы, нале́жную ча́стку)
5) кава́ць (зо́лата); выто́птваць (сьце́жку)
6) лапата́ць (кры́ламі)
7) адбіва́ць
to beat time — адбіва́ць такт, дырыгава́ць
2.
v.i.
1) біць у што (як до́ждж); бі́цца
Her heart beats fast with joy — Е́йнае сэ́рца ху́тка б’е́цца ад ра́дасьці
2) informal выйграва́ць
•
- beat back
- beat down
- beat off
3.
n.
1) уда́р -у m., біцьцё n.
2) такт -у m. (у му́зыцы), адбіва́ньне та́кту
3) абыхо́д -у m. (вартаўніка́ ці паліцыя́нта)
to be on the beat — рабі́ць абыхо́д
4) Sl. бі́тнік -а m. & f.; стыля́га m. & f.
4.
adj.
1) informal мо́цна сто́млены, змо́раны, зьнясі́лены, змардава́ны
2) informal ашало́млены ад зьдзіўле́ньня
3) Sl. бі́тніцкі
•
- off one’s beat
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)