Áuftrag
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áuftrag
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zurücknehmen
1) браць [прыма́ць] наза́д
2) скасо́ўваць (
3) адво́дзіць (войскі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áblehnen
1) адмаўля́цца (ад чаго-н.); адхіля́ць (
2) 
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
о́рдарI 
о́рдар на кватэ́ру Wóhnungszuweisung 
о́рдар на а́рышт 
плацёжны о́рдар Záhlungsanweisung 
прыхо́дны о́рдар Éinnahmebeleg 
расхо́дны о́рдар Áusgabebeleg 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Bezúg
1) абі́ўка, чахо́л, навало́чка
2) вы́піска, 
3) адно́сіны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нара́д 
1. Áuftrag 
нара́д на вы́дачу Áuslieferungsschein 
нара́д-
2. 
вартавы́ нара́д Wáchabteilung 
нара́д мілі́цыі Milízstreife 
быць у нара́дзе Dienst háben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
überschreiben
I überschreiben
1) піса́ць (паўзверх чаго-н.)
2) перапі́сваць (у другую кнігу, на другі лік)
I überschréiben
1) рабі́ць по́дпіс
(на чым-н.); падпі́сваць (
2) (
3) перадава́ць (
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
übernehmen
I ǘbernehmen
II übernéhmen
1.
1) атрыма́ць, прыня́ць (груз, 
2) браць на сябе́ (кіраўніцтва, адказнасць)
3) перайма́ць (манеры)
2.
1.
(in 
2) (bei 
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánnehmen
1.
1) прыма́ць, браць
2) узя́ць на сябе́ даручэ́нне
3) браць, усынаўля́ць, удачара́ць (дзіця)
3) успрыма́ць
4) дапуска́ць, лічы́ць, згаджа́цца
2.
(
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
order
1) пара́дак -ку 
2) пара́дак -ку 
3) пара́дак -ку 
to call to order —
а) закліка́цьда пара́дку
б) адкры́ць пасе́джаньне
4) пара́дак -ку (вядзе́ньня схо́ду), рэгля́мэнт -у 
5) зага́д -у 
6) postal money order — пашто́вы пераво́д
7) замо́ва, 
8) 
9) пласт -у, слой -ю 
10) духо́ўны сан; ры́царскі або́ мана́скі о́рдэн
11) о́рдэн -а 
12) о́рдэр -у 
v.
1) пара́дкаваць; ула́джваць
2) зага́дваць каму́, кама́ндаваць кім
3) зака́зваць, заказа́ць
•
- by order
- in order
- in order that
- made to order
- out of order
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)