Argumént

n -(e)s, -e

1) аргуме́нт, до́вад, до́каз

2) матэм. незале́жная пераме́нная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlágend

a тра́пны, перакана́ўчы

~er Bewéis — перакана́ўчы до́каз

~e Wétter — pl горн. рудні́чны газ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dárlegung

f -, -en

1) выклада́нне, выка́званне; тлумачэ́нне; прадстаўле́нне (праекта і г.д.)

2) устанаўле́нне, до́каз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erdrückend

a які́ [што] падау́лце [прыгнята́е]

éine ~e Árbeit — ця́жкая [знясі́льваючая] пра́ца [рабо́та]

ein ~er Bewéis — неаспрэ́чны до́каз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bewéis

m -es, -e до́каз, аргуме́нт

éinen ~ von etw. (D) gében* [líefern] — даказа́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wáhrheitsbeweis

m -es, -e до́каз і́сціны

den ~ führen — юрыд. дака́зваць і́сціну

den ~ ántreten* — прысту́піць да до́казу і́сціны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hándfest

a ду́жы, ма́жны, мо́цны

éine ~e Ábfuhr — рашу́чы адпо́р

~er Bewéis — ва́жкі до́каз

~е Kritík — дзелава́я кры́тыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

evidence

[ˈevɪdəns]

1.

n.

1) знак -у m.; до́вад -у m.

2) Law

а) до́каз -у m., сьве́дчаньне n.

б) сьве́дка -і m. & f.

2.

v.t.

1) я́сна пака́зваць, быць до́вадам, даво́дзіць

2) падтрыма́ць сьве́дчаньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tangible

[ˈtændʒəbəl]

1.

adj.

1) які́ мо́жна абма́цаць, успрыня́ць до́тыкам

2) рэа́льны; факты́чны; відаво́чны, выра́зны

tangible evidence — відаво́чны до́каз

3) матэрыя́льны, ная́ўны

Real estate is tangible property — Нерухо́мая маёмасьць

2.

ная́ўная ўла́снасьць

3.

n.

матэрыя́льныя ва́ртасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

witness

[ˈwɪtnəs]

1.

n.

1) сьве́дка -і m. & f.

2) сьве́дчаньне n., до́вад, до́каз -у m.

The man’s fingerprints bore witness to his guilt — Адбі́ткі па́льцаў бы́лі до́казам віны́ чалаве́ка

2.

v.t.

1) быць сьве́дкам

He witnessed the accident — Ён быў сьве́дкам няшча́снага вы́падку

2) сьве́дчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)