Verbum

падку́сваць, падкусі́ць

1. (прыкусіць) béißen* vi;

падку́сваць гу́бы [язы́к] sich (D) auf die Líppen [die Zúnge] béißen*;

2. перан. разм. (сказаць што-н. з’едлівае, непрыемнае) höhnen vt, verhöhnen vt

надзьму́ць

1. áufblasen* vt; áufpumpen vt (помпай);

ве́цер надзьму́ў ве́тразь der Wind blähte das Ségel;

2. (нанесці – пра вецер і г. д.) heránwehen vt;

надзьму́ць гу́бы schmóllen vi, beléidigt tun*

ма́зацца

1. (лякарствам) sich éinschmieren;

2. разм. (брудзіць, пэцкаць) schmíeren vi;

3. разм. (брудзіцца, пэцкацца) sich beschmútzen, sich beschmíeren;

4. разм. (пра твар, губы) sich schmínken, sich ánmalen;

5. зал. стан bestríchen wérden

падця́ць

1. (адсячы, падрэзаць) (von únten) ábhauen* vt, ábschneiden* vt, ábschlagen* vt;

2. (падагнуць пад сябе або прыціснуць да сябе):

падця́ць хвост den Schwanz éinziehen*;

падця́ць пад сябе́ но́гі die Béine únterschlagen*;

падця́ць гу́бы die Líppen zusámmen- [aufeinánder]préssen