outspoken
[,aʊtˈspoʊkən]
adj.
гаваркі́, ахво́чы гавары́ць; шчы́ры, адкры́ты
an outspoken person — шчы́ры чалаве́к
outspoken criticism — адкры́тая кры́тыка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
windy
[ˈwɪndi]
adj.
1) ве́траны, вятры́сты
windy weather — ве́транае надво́р’е
2) шматсло́ўны, гаваркі́, гаварлі́вы
3) які́ пу́шыць, выкліка́е га́зы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
geséllig
a ве́тлівы; тавары́скі, гаваркі́
ein ~er Ábend, ~es Beisámmensein — вечары́на; сустрэ́ча ў ко́ле сябро́ў
ein ~es Wésen — тавары́ская нату́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vocal
[ˈvoʊkəl]
1.
adj.
1) галасавы́
vocal organs — галасавы́я о́рганы
2) вака́льны
vocal music — вака́льная му́зыка
3) які́ ма́е го́лас
Men are vocal beings — Лю́дзі — істо́ты з го́ласам
4) галасьлі́вы, гаваркі́
to be vocal — падава́ць го́лас, быць гаваркі́м
2.
n.
1) гало́сны гук
2) вакал -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)