dárstellen

аддз. vt

1) малява́ць; пака́зваць

2) выка́зваць, апі́сваць

3) выко́нваць (ролю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гада́ць

1. (варажыць) wáhrsagen неаддз. vt; Kárten légen [schlágen*] (на картах);

2. (выказваць здагадкі) mútmaßen неаддз. vt, Vermútungen ánstellen, vermúten;

◊

гада́ць [варажы́ць] на кафе́йнай гу́шчы aus dem Káffeesatz lésen* [orákeln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gréinen

vi

1) хндкаць

im Schlaf ~ — гавары́ць [мармыта́ць] у сне

2) бу́ркаць, выка́зваць незадаво́ленасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

äußern

1.

vt пака́зваць, выяўля́ць; выка́зваць

2.

(sich)

1) выка́звацца

2) выяўля́цца, пака́звацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórbringen

*

1) выка́зваць [гавары́ць, каза́ць]

(пратэст, скаргу)

Entschúldigungen ~ — прыно́сіць прабачэ́нні

2) вы́маніць (каго-н. адкуль-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusführen

vt

1) экспартава́ць, выво́зіць

2) выво́дзіць (гуля́ць)

3) выко́нваць

4) выка́зваць; тлума́чыць, выклада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánerkennung

f -, -en ухвале́нне, адабрэ́нне

in ~ (G) — прызнаючы́

j-m ~ zóllen — выка́зваць каму́-н. адабрэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conceive

[kənˈsi:v]

v.

1) прыду́мваць, заду́мваць

a well conceived scheme — до́бра заду́маны плян

2) уяўля́ць, ду́маць

3) выка́зваць, перадава́ць сло́вамі

4) зацяжа́рваць, зачына́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scowl

[skaʊl]

1.

v.i.

хму́рыцца, насу́плівацца

2.

v.t.

выка́зваць са зло́сьцю

to scowl one’s disapproval — вы́казаць зло́сна сваё незадавальне́ньне

3.

n.

пану́ры, змро́чны вы́гляд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assent

[əˈsent]

1.

v.i.

выка́зваць зго́ду, згаджа́цца, пагаджа́цца

He assented to our proposal — Ён згадзі́ўся на на́шую прапано́ву

2.

n.

зго́да f.; прыняцьцё прапано́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)