магні́тны фіз, тэх Magnét-, magnétisch;

магні́тн по́ле фіз magnétisches Feld, Magnétfeld n -(e)s, -er;

магні́тная анама́лія мін Magnétanomalie f -;

магні́тная стрэ́лка Magnétnadel f -, -n;

магні́тны по́люс Magnétpol m -s;

магні́тны жалязня́к мін Magnéteisenstahl m -(e)s;

магні́тная бу́ра фіз magnétische Störung;

з магні́тным кірава́ннем magnétgesteuert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усхадзі́цца

1. (пра буру, мора і г. д.) (lánge, stark) bráusen vi [tóben vi]; áufkommen* vi (s) (пра вецер);

усхадзі́лася бу́ра ein Sturm erhób sich;

2. (страціць кантроль над сабою) áußer Rand und Band geráten*; bis zum Äußersten géhen*;

3. (дурэць, сваволіць) sehr áusgelassen [úngezogen, mútwillig] sein;

дзе́ці усхадзі́ліся die Kínder sind sehr áusgelassen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

heréinbrechen

* vi (s)

1) урыва́цца

2) надыхо́дзіць

die Nacht brach heréin — надышла́ [наста́ла] ноч

ein Sturm brach heréin — узняла́ся бу́ра

3) зда́рыцца, навалі́цца (пра няшчасце, клопат і г.д.)

ein Krieg brach heréin — вы́бухнула вайна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gale

I [geɪl]

n.

1) ве́льмі мо́цны ве́цер, шторм -у m., бу́ра f.

2) раска́т, вы́бух -у m.

gale of laughter — вы́бух сьме́ху

3) Poet. ве́трык -а m., зэфі́р -у m.

4) informal весяло́сьць f.; падня́ты настро́й, ра́дасная ўсхвалява́насьць

II [geɪl]

n. Brit.

пэрыяды́чная пла́та рэ́нты, працэ́нтаў

III [geɪl]

n. Bot.

васко́ўнік -а m. (куст, расьце́ на бало́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

heavy

I [ˈhevi]

1.

adj.

1) цяжкі́, ва́жкі

iron is heavy — Жале́за цяжко́е

2) цяжкі́, таўсты́ (свэ́тар, паліто́)

3) вялі́кі, мо́цны (дождж); бага́ты, до́бры (ураджа́й); мо́цны (пасі́лак, бу́ра, сон)

•

- a heavy countenance

- a heavy fog

- a heavy sea

- a heavy smoker

- a heavy vote

- eyes heavy with sleep

- heavy infantry

- heavy news

- heavy sky

- heavy taxes

- heavy with child

II [ˈhevi]

adj.

ды́хавічны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

storm

[stɔrm]

1.

n.

1) бу́ра f., шторм -у m.

2) навальні́ца f.

3) пяшча́ны урага́н (у пусты́ні)

4) Figur. град -у m.

a storm of arrows — град стрэ́лаў

5) пато́к -у m.

a storm of tears — пато́к сьлёзаў

6) Milit. штурм -у m.

The castle was taken by storm — За́мак быў узя́ты шту́рмам

2.

v.t.

1) бушава́ць (пра бу́ру, ве́цер)

2) Figur. бушава́ць, шале́ць ад зло́сьці

3) Figur. не́сьціся, імкну́цца зь сі́лай

to storm out of the room — вы́скачыць з пако́ю

4) Milit. штурмава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падня́цца

1. (перамясціцца ўверх) sich erhében*; sich áufrichten (выпрастацца); áufstehen vi (s) (устаць);

2. (наверх) stéigen* vi (s); hináufgehen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkommen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

3. (павялічыцца) stéigen* vi (s), sich erhöhen;

4. (палепшыцца) sich verbéssern;

5. (узнікнуць, пачацца) entstéhen* vi (s), begínnen* vi; sich erhében*;

падня́ла́ся бу́ра ein Sturm erhob sich;

падня́ўся пыл der Staub wírbelte auf;

падня́ло́ся паўста́нне ein Áufstand erhób sich;

5. (аб пасевах) áufgehen* vi (s);

падня́цца з пасце́лі (пасля хваробы) áufkommen* vi (s), auf die Béine kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узня́цца

1. кніжн (падняцца ўверх) stéigen* vi (s); hináufgehen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkommen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

узня́цца на гару́ auf éinen Berg stéigen*, éinen Berg bestéigen* [erstéigen*];

узня́цца па схо́дах die Tréppe hináufsteigen* [hináufgehen*];

2. (стаць вышэй па ўзроўню) stéigen* vi (s), sich erhöhen;

цэ́ны ўзнялі́ся die Préise sind gestíegen; die Préise sind in die Höhe geschnéllt;

3. (устаць, падняцца) sich erhében*, sich áufrichten, áufstehen* vi (s);

узня́цца з ме́сцаў sich von den Sítzen erhében*;

4. (пачацца, узнікнуць) sich erhében*, áuftauchen vi (s); áufwirbeln vi (пра пыл);

узня́ўся шум es entstánd ein Lärm;

узняла́ся бу́ра ein Sturm erhób sich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

légen

1.

vt

1) кла́сці, палажы́ць

von sich (D) etw. ~ — зняць з сябе́ што-н. (частку вопраткі)

ein Schloss vor die Tür ~ — паве́сіць замо́к на дзве́ры

2) укла́дваць (трубы); ста́віць (міны)

den Fúßboden ~ — насціла́ць падло́гу

3) садзі́ць (бульбу і т.п.)

4)

Éier ~ — не́сці [кла́сці] я́йкі

j-m Kárten ~ — варажы́ць каму́-н. на ка́ртах

Wert [Gewícht] auf etw. (A) ~ — надава́ць значэ́нне чаму́-н.

den Grund zu etw. (D) ~ — пакла́сці асно́ву чаму́-н.

den Hund an die Kétte ~ — пасадзі́ць [навяза́ць] саба́ку на ланцу́г

ein Haus in Á- sche ~ — спалі́ць дом датла́ [дашчэ́нту]

in Trümmer ~ — разруйнава́ць, разбуры́ць

Híndernisse in den Weg ~ — рабі́ць перашко́ды

j-m etw. (A) zur Last ~ — абвінава́чваць каго́-н. у чым-н.

2.

(sich)

1) кла́сціся, лажы́цца

sich zu Bett ~ — кла́сціся спаць

sich vor Ánker ~ — стаць на цкар

2) сціха́ць

der Sturm légte sich — бу́ра сці́хла

sich auf etw. (A) ~ — энергі́чна бра́цца за што-н.

sich aufs [auf das] Bítten ~ — перайсці́ да про́сьбаў

sich für j-n ins Zeug ~ — заступі́цца за каго́-н.

sich in die Rúder [ins Rúder] ~ — нале́гчы на вёслы; заўзя́та ўзя́цца за спра́ву; разм. наці́снуць на што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)