Verbum

zúweisen

* vt (D)

1) накіро́ўваць, назнача́ць (напр. на працу)

2) прадстаўля́ць, назнача́ць (напр. пенсію); адво́дзіць (што-н. каму-н.); адлі́чваць (суму каму-н.); надзяля́ць (каго-н. чым-н.); вайск. прыдава́ць (напр., сродкі часцям)

3) прадпі́сваць (што-н. каму-н.)

ábleiten

vt

1) адво́дзіць

2) выво́дзіць (ад чаго-н.); утвара́ць (ад чаго-н.)

díeses Wort ist vom Gríechischen ábgeleitet — гэ́тае сло́ва грэ́часкага пахо́джання

3) зво́дзіць, збіва́ць (з дарогі)

j-n von der réchten Bahn ~ — зво́дзіць, збіва́ць каго́-н. з пра́вільнага шэ́цху

ánweisen

* vt

1) ука́зваць, пака́зваць; настаўля́ць, інструкці́раваць

2) зага́дваць, даруча́ць

3) выдзяля́ць, адво́дзіць (каму-н. што-н.)

4) пераво́дзіць, рабі́ць (паштовы) пераво́д; адкрыва́ць крэды́т, асігнава́ць

5)

ich bin daráuf ángewiesen… — я вы́мушаны…

sie sind aufeinánder ángewiesen — яны́ зале́жаць адзі́н ад аднаго́

zurückziehen

*

1.

vt

1) адця́гваць, цягну́ць наза́д; адве́шваць (фіранку); адхо́пліваць (руку)

2) адця́гваць, адво́дзіць (войскі)

3) браць наза́д (скаргу)

2.

vi (s)

1) ісці́, е́хаць наза́д

die Vö- gel zíehen zurück — пту́шкі адлята́юць наза́д

2) вайск. адступа́ць, адыхо́дзіць

3.

(sich)

1) адыхо́дзіць, адступа́ць

2) адхіля́цца; пайсці́ (тс. на нараду)

sich vom Geschäft ~ — адысці́ ад спраў

verwénden

*

1.

vt

1) ужыва́ць, скарыста́ць, прымяня́ць, тра́ціць

etw. zu séinem Nútzen ~ — скарыста́ць што-н. на сваю́ кары́сць

viel Fleiß auf éine Árbeit ~ — прыкла́сці мно́га намага́нняў у рабо́це

2) адво́дзіць (убок вочы)

er verwándte kéinen Blick [kein Áuge] vom Kind — ён не спуска́ў вачэ́й з дзія́цці

2.

(sich)

(bei j-m für A) хада́йнічаць (перад кім-н. за каго-н., што-н.), прасі́ць (каго-н., за каго-н.), заступа́цца

sich für éinen Vórschlag ~ — адсто́йваць [абараня́ць] яку́ю-н. прапано́ву

bríngen

* vt

1) прыно́сіць, прыво́зіць, прыво́дзіць; адно́сіць, адво́зіць, адво́дзіць, дастаўля́ць

j-n nach Háuse ~ — даста́віць каго́-н. дадо́му

etw. an den Mann ~ — збыва́ць што-н. (тавар) з рук

Glück ~ — прыно́сіць шча́сце

Fréude ~ — дастаўля́ць ра́дасць

Gefáhr ~ — вы́клікаць небяспе́ку

2) (um A) пазбаўля́ць (каго-н., чаго-н.)

j-n ums Lében ~ — пазба́віць каго́-н. жыцця́

3) прыве́сці (у які-н. стан), заста́віць (зрабіць што-н.)

j-n in Áufregung ~ — (рас)хвалява́ць каго́-н.

j-n zum Schwéigen ~ — заста́віць каго́-н. замаўча́ць

j-n zur Vernúnft ~ — абразу́міць, прыве́сці каго́-н. да ро́зуму

4)

es zu etw. (D) ~ — дасягну́ць пэўнага стано́вішча, вы́біцца ў лю́дзі

etw. über sich ~ — рашы́цца на што-н.

dahín ~ , dass… — прыво́дзіць да таго́, што…