mystery
[ˈmɪstri]
n., pl. -teries
1) таямні́ца f.
to make a mystery of — рабі́ць таямніцу з чаго́-н.
2) сакрэ́тнасьць f.
3) дэтэкты́ўны рама́н
4) тае́мства n., рэлігі́йны абра́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пахава́нне н
1. (дзеянне) Be¦érdigung f -, -en, Begräbnis n -ses, -se, Bestáttung f -, -en, Béisetzung f -, -en;
2. (абрад) Begräbnisfeier f -, -n;
3. (месца) Begräbnisstätte f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
unction
[ˈʌnkʃən]
n.
1) націра́ньне (ма́сьцю); пама́заньне але́ем, мі́рай (рэлігі́йны абра́д)
extreme unction — апо́шняе мірапама́заньне пе́рад сьме́рцю
2) але́й -ю m., мі́ра для пама́заньня; масьць для націра́ньня
3) Figur. заспакае́ньне, суцяшэ́ньне n.
4) Figur. вялі́кая набо́жнасьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Gebráuch
m -(e)s, -br)äuche
1) ужыва́нне, ужы́так, карыста́нне, прымяне́нне
von etw. ~ máchen — ужыва́ць, выкарысто́ўваць (што-н.)
áußer ~ sétzen — зняць [вы́ключыць] з ужыва́ння
áußer ~ sein — не ўжыва́цца
2) звы́чай, прывы́чка; абра́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
office
[ˈɑ:fəs]
n.
1) канцыля́рыя f., бюро́ n.; канто́ра f.
2) кабінэ́т, о́фіс -а m.
doctor’s office — кабінэ́т ле́кара
post office — по́шта
inquiry office — бюро́ даве́дак
a ticket office — про́даж біле́таў, біле́тная ка́са
3) паса́да f.; пост паста́ m.
the highest public office — найвышэ́йшая дзяржа́ўная паса́да
4) зада́ньне n., абавя́зак -ку m.
A teacher’s office is teaching — Зада́ньне наста́ўніка — вучы́ць
5) паслу́га f.
а) good office — ве́тлівасьць f.; паслу́га f.
б) ill office — блага́я паслу́га; варо́жасьць f.
6) царко́ўная слу́жба
the communion office — абра́д прычашчэ́ньня
last offices — пахава́льны абра́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шлюб м
1. Éhe f -, -n;
шлюб з каха́ння Líebesehe f;
шлюб з разлі́ку Vernúnft¦ehe f, Verstándes¦ehe f;
няро́ўны шлюб Míssheirat f -, Mesalliance [meza´lĭã:s] f -, -n;
фікты́ўны шлюб Schéinehe f;
пасве́дчанне аб шлюбе Héirats¦urkunde f -, -n;
уступі́ць у шлюб héiraten vi, vt, sich verhéiraten, die Éhe schlíeßen*;
грамадзя́нскі шлюб stándes¦amtliche Tráuung;
быць у шлюбе verhéiratet sein (з кім-н mit D);
2. (абрад) Éheschließung f -, -en; Tráuung f -, -en (царкоўны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)