гарну́ць

1. (выграбаць) heráuskratzen vt, heráusscharren vt; zusámmenscharren vt (у адно месца);

2. (туліць да сябе) drücken vt;

◊ гарну́ць да сэ́рца ans Herz drücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даскака́ць

1. разм (скончыць танец) den Tanz beénden, zu Énde tánzen;

2. (дасягнуць якога-н месца) bis zu éinem bestímmten Ort réiten*; galoppíerend [im Galópp] erréichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перагру́жаны

1. (празмерна нагружаны) überláden, über(be)-lástet;

2. перан (працай) überlástet, überbeánsprucht, überfórdert;

3. (у іншае месца) úmgeladen; úmgeschlagen (тавары і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

residence

[ˈrezɪdəns]

n.

1) дом -а m., паме́шканьне, жытло́ n., ме́сца жы́харства, рэзыдэ́нцыя f.

2) інтэрна́т -у m.

3) пражыва́ньне n.

•

- in residence

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scaffold

[ˈskæfəld]

1.

n.

1) рыштава́ньне n.

2) эшафо́т -а m.

3) узвы́шанае ме́сца, памо́ст -у m.; эстра́да f.

2.

v.t.

ста́віць рыштава́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shoal

I [ʃoʊl]

n.

1) мель, мялі́на f

2) плы́ткае ме́сца

II [ʃoʊl]

n.

мно́ства n., ма́са f.

a shoal of troubles — ма́са кло́патаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shove

[ʃʌv]

1.

v.t.

1) пасо́ўваць, папі́хваць (на ме́сца); пхаць, піха́ць

2) шту́рхаць

2.

n.

штуршо́к -ка́, напо́р -у m. (зза́ду)

•

- shove off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cloister

[ˈklɔɪstər]

1.

n.

1) манасты́р -а́ m.

2) манасты́рскае жыцьцё

3) кры́тая арка́да

2.

v.

замкну́цца ў манасты́р або́ ў адасо́бленае ме́сца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thence

[ðens]

adv.

1) ад таго́ ме́сца, адту́ль

2) таму, дзе́ля таго́

3) ад таго́ ча́су

a year thence — год ад таго́ ча́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mistaken

[mɪˈsteɪkən]

adj.

1) які́ памыля́ецца, памылі́ўся

2) няпра́вільны; памылко́вы; не да ме́сца; не ў пару́

a mistaken opinion — памылко́вая ду́мка, памылко́вы по́гляд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)