Verbum

дзялі́цца

1. (на часткі) sich téilen (на што-н. in A);

2. матэм. téilbar sein ;

чаты́ры дзе́ліцца на два vier ist téilbar durch zwei;

дзялі́цца без аста́тку óhne Rest téilbar sein;

3. (даваць частку другому) téilen vt (з кім-н. mit D);

◊

дзялі́цца ўра́жаннямі з кім-н. j-m séine Éindrücke mítteilen

узгадні́ць, узгадня́ць in Éinklang bríngen*, in Überéinstimmung bríngen*; ko¦ordiníeren vt (планы і г. д.); veréinbaren vt (з кім-н. mit D); schlíchten vt (прымірыць)

марко́ціцца

1. bedrückt sein, schwérmütig sein; Trübsal blásen* (разм.);

2. (сумаваць) sich lángweilen;

3. (па кім-н., па чым-н.) sich séhnen (nach D)

неадлу́чна прысл., неадлу́чны

1. (які заўсёды знаходзіцца пры кім-н., чым-н.) únzertrennlich, stets ánwesend;

2. (пры якім пастаянна прысутнічаюць дзе-н.) ständig, únunterbrochen

грэ́баваць

1. sich ékeln (чым-н. vor D); Ékel [Wíderwillen, Ábscheu] empfínden*;

2. (пагарджаць) verábscheuen vt; sich ékeln, Ékel empfínden* (кім-н., чым-н. vor D)

правінава́ціцца, правіні́цца sich (D) zuschúlden [zu Schúlden] kómmen lássen*; sich vergéhen*;

правінава́ціцца пе́рад кім-н. sich (D) j-m gégenüber etw. (A) zu Schúlden kómmen lássen*

захапі́цца, захапля́цца sich hínreißen lássen* (чым-н. durch A, von D); sich begéistern (чым-н. für A);

2. (кім-н.) sich verlíeben (in A)