Verbum

claim

[kleɪm]

1.

v.

1) заяўля́ць прэтэ́нзію, прэтэндава́ць

2) дамага́цца

to claim one’s right — дамага́цца свайго́ пра́ва

3) сьцьвярджа́ць, упэ́ўніваць

to claim victory — заяўля́ць пра сваю́ перамо́гу

4) вымага́ць, патрабава́ць

2.

n.

1)

а) дамага́ньне, патрабава́ньне n.

an insurance claim — дамага́ньне адшкадава́ньня

б) зая́ва на страхо́ўку

2) прадме́т дамага́ньня, прэтэ́нзіі

3) цьве́рджаньне n.

•

- lay claim to

claimant

[ˈkleɪmənt]

n.

прэтэндэ́нт -а m.

clairvoyance

[klerˈvɔɪəns]

n.

яснаба́чаньне n., празо́рлівасьць f.

clairvoyant

[klerˈvɔɪənt]

1.

n.

празо́рца -ы m. & f.

2.

adj.

празо́рлівы

clam

[klæm]

1.

n.

1) двухра́кавінкавы марскі́ малю́ск

2) Figur. негаваркі́ чалаве́к, маўчу́н -а́ m.

2.

v.

выко́пваць зь пяску́ малю́скаў

clamber

[ˈklæmbər]

1.

v.i.

кара́скацца, ле́зьці

2.

n.

кара́сканьне n.

clammy

[ˈklæmi]

adj. -mier, -miest

хало́дны й во́гкі, во́гкі й лі́пкі

clamor

[ˈklæmər]

1.

n.

1)

а) крык, га́лас -у m.

б) го́ман, шум -у m.

2) крыклі́выя дамага́ньні, гу́чныя пратэ́сты

2.

v.

1) крычэ́ць, падыма́ць га́лас

2) крыклі́ва дамага́цца, пратэстава́ць

clamorous

[ˈklæmərəs]

adj.

гаманкі́, крыклі́вы

clamour

Brit.

гл. clamor