Verbum

specialist

n.

спэцыялі́ст -а, адмысло́вец -ўца m.

speciality

n., pl. -ties

1) адмысло́вы хара́ктар, адмысло́васьць, адме́тнасьць f.

2) спэцыя́льнасьць f.

specialize

v.i.

1) спэцыялізава́цца

2) рабі́ць (-ца) спэцыфі́чным; прыстасо́ўвацца; абмяжо́ўваць, звужа́ць

specially

adv.

адмысло́ва, спэцыя́льна; асаблі́ва; незвыча́йна

specialty

n.

1) спэцыя́льнасьць f.

2) асаблівасьць f.

species

n., pl. -cies Biol.

від -у, гату́нак -ку m.

•

- the species

specific

adj.

1) канкрэ́тны

There was no specific reason for the quarrel — Не было́ канкрэ́тнае прычы́ны для сва́ркі

2) характэ́рны, уласьці́вы

3) спэцыфі́чны

4) Biol. ві́давы

specific difference — ві́давая ро́зьніца

n.

спэцыфі́чны сро́дак (лек)

Quinine is a specific for malaria — Хіні́н — спэцыфічны сро́дак ад маля́рыі

specific gravity

удзе́льная вага́

specific heat

удзе́льная цеплыня́

specification

n.

1) спэцыфіка́цыя f.

2) дэталіза́цыя f.