безумо́ўна прысл

1. únbedingt, völlig absolút;

безумо́ўна сумле́нны чалаве́к ein durch und durch éhrlicher Mensch;

2. пабочн. слова (вядома, безумоўна) zwéifellos, natürlich, sícherlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разва́ліна ж

1. Ruíne f -, -n; Trümmer (толькі pl);

2. перан (стары чалавек) Ruíne f -, -n, Wrack n -(e)s, -e і -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суб’е́кт м

1. філас, грам Subjékt n -(e)s, -e;

2. разм перан (чалавек) Subjékt n -(e)s, -e; Kreatúr f -, -en (стаўленік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

notable

[ˈnoʊtəbəl]

1.

adj.

1) славу́ты, выда́тны, знакамі́ты; ва́рты ўва́гі; асаблі́вы

a notable painter (man) — выда́тны маста́к (чалаве́к)

a notable event — славу́тая падзе́я

2) зна́чны

a notable quantity — зна́чная ко́лькасьць

2.

n.

ва́жны або́ выда́тны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fiend

[fi:nd]

n.

1) нячы́сты -ага m., нячы́сьцік -а m.; чорт, чарта́ m., д’ябал -ла m.

2) informal чалаве́к, які́ ўцягну́ўся ў не́шта благо́е

dope fiend — наркама́н або́ нарко́тык -а m., вы́людак -ка m. (лю́ты чалаве́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shrimp

[ʃrɪmp]

n., pl. shrimps or coll. shrimp

1) крэвэ́тка f.

2) Sl. малы́, малава́жны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sixty

[ˈsɪksti]

n., pl. -ties

шэсьцьдзесят

the sixties — шасьцідзяся́тыя гады́

sixty-year-old man — шасьцідзесяцігадо́вы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impenetrable

[ɪmˈpenɪtrəbəl]

adj.

1) непрахо́дны (лес); непраніка́льны

2) неўспрыма́льны да но́вага (чалаве́к, ро́зум)

3) недасту́пны (ро́зуму)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

centennial

[senˈteniəl]

1.

n.

1) стаго́дзьдзе n., со́тыя ўго́дкі

2) сьвяткава́ньне стаго́дзьдзя

2.

adj.

стогадо́вы (чалаве́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

troubleshooter

[ˈtrʌbəl,ʃu:tər]

n.

чалаве́к, які́ знахо́дзіць прычы́ны недахо́паў, няспра́ўнасьцяў і ліквіду́е іх; выраша́льнік праблемаў; узгадня́льнік канфлі́ктаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)