безумо́ўна прысл

1. únbedingt, völlig absolút;

безумо́ўна сумле́нны чалаве́к ein durch und durch éhrlicher Mensch;

2. пабочн. слова (вядома, безумоўна) zwéifellos, natürlich, sícherlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)