Verbum

пазі́цыя ж

1. Stéllung f -, -en; Situatión f -, -en; Positión f -, -en;

губля́ць свае́ пазі́цыі séine Positiónen éinbüßen;

2. вайск Stéllung f -, -en; Positión f -, -en;

перадава́я пазі́цыя vórgeschobene Stéllung;

зыхо́дная пазі́цыя Áusgangsstellung f;

абаро́нчая пазі́цыя Vertéidigungsstellung f;

зме́на пазі́цый Stéllungswechsel m -s, -;

заня́ць пазі́цыю Stéllung bezíehen*;

стая́ць на пазі́цыі in éiner Stéllung líegen*;

пакіда́ць пазі́цыю éine Stéllung áufgeben* [räumen];

3. перан Stándpunkt m -(e)s, -e, Éinstellung f, Stéllungnahme f -; Háltung f -, -en;

асно́ўная пазі́цыя Grúndhaltung f;

ключава́я пазі́цыя Schlüsselposition f -, Schlüsselstellung f, führende Positión;

кла́савая пазі́цыя Klássenstandpunkt m;

займа́ць я́сную [рэалісты́чную, варо́жую] пазі́цыю éine kláre [realístische, féindliche] Háltung éinnehmen*;

цвёрда стаяць на сваёй пазі́цыі séine Positión beháupten;

стая́ць на пра́вільнай пазі́цыі éine ríchtige Éinstellung háben

біць

1. (наносіць пабоі) schlágen* vt, háuen* vt, prügeln vt, verprügeln vt;

2. (разбіваць) zerschlágen* vt, zertrümmern vt;

3. (пра ваду, нафту і г. д.) quéllen* vi (s), sprúdeln vi (s, h);

4. (даваць сігнал) schlágen* vt, läuten vt;

біць у звон die Glócke läuten;

біць у наба́т Sturm läuten;

біць адбо́й вайск zum Rückzug blásen*; перан ábblasen* vi; sich zurückziehen*;

біць трыво́гу Аlárm schlágen*;

біць у бу́бен die Trómmel rühren [schlágen*];

біць у цэль aufs Ziel schíeßen*, ins Schwárze zíelen [tréffen*];

біць у во́чы in die Áugen spríngen* [stéchen*, fállen*]; áuffallen* vi (s);

біць ка́рту éine Kárte stéchen*;

біць ма́сла Bútter schlágen*, búttern vi;

мяне́ б’е ліхама́нка ich habe Schüttelfrost;

◊ біць бі́бікі fáulenzen vi; die Zeit tótschlagen* аддз

склада́цца​^II

1. (мець у сваім складзе) sich zusámmensetzen аддз (з каго-н, чаго-н – aus D);

2. гл скласціся

1., 2., 3.склада́ць, скла́дваць

1. (класці разам) zusámmenlegen vt; áufschichten vt (штабялямі);

склада́цца дро́вы Holz stápeln;

склада́цца рэ́чы (перад ад’ездам) (séine Sáchen) (éin)pácken;

2. (здымаць) áblegen vt; ábladen* vt (груз);

3. перан:

склада́цца з сябе́ адка́знасць sich der Verántwortung entlédigen;

4. (вершы і г. д) verfássen vt;

склада́цца пе́сню ein Lied komponíeren;

5. матэм addíeren vt, summíeren vt;

6. (сагнуць) (zusámmen)fálten vt;

склада́цца удвая́ dóppelt (zusámmen)fálten;

склада́цца ру́кі кры́жам die Árme kréuzen;

сядзе́ць скла́ўшы ру́кі die Hände in den Schóß légen;

◊ склада́цца галаву́ sein Lében lássen*;

склада́цца збро́ю die Wáffen strécken [níederlegen]

след м

1. (адбітак) Spur f -, -en; Fúßspur f, Fúß(s)tapfe f -, -n, Fúß(s)tápfen m -s, - (нагі);

след ад ко́лаў Rádspur f;

ісці́ па чыіх-н сляда́х in j-s Fúß(s)tapfen tréten*;

2. паляўн Fährte f -, -n;

ісці́ па следзе die Fährte verfólgen, der Fährte fólgen;

згубі́ць след von der Fährte ábkommen*;

3. перан Spur f -, -en;

сляды́ старажы́тнай культу́ры die Spúren éiner álten Kultúr;

знайсці́ сляды́ злачы́нства юрыд éinem Verbréchen auf die Spur kómmen* [auf der Spur sein];

◊ заме́сці сляды́ die Spúren verwíschen;

пакі́нуць сляды́ на чым-н auf etw. (A) ábfärben;

па гара́чых след сляда́х auf fríscher Fährte [héißer Spur];

зні́кнуць без следу spúrlos verschwínden*;

ад яго́ і след прасты́ў er war auf und davón, er ist (längst) über alle Bérge; er ist weit weg;

як след wie es sich gehört

сысці́ся

1. (сабрацца) sich versámmeln, zusámmenkommen* vi (s), zusámmentreffen* vi (s); zusámmentreten* vi (s);

2. (сустрэцца) einánder tréffen*, (sich) begégnen; aufeinánder stóßen* (сутыкнуцца);

3. (пра адзенне) zúgehen* vi (s);

по́яс не сыхо́дзіцца der Gürtel geht nicht zu;

4. (пасябраваць) sich befréunden, Fréundschaft schlíeßen*;

яны́ не сышлі́ся хара́ктарамі sie pássen nicht zueinánder; sie können sich nicht vertrágen;

5. разм (пра інтымныя сувязі) ein Verhältnis éingehen* (з кім-н mit D); miteinánder leben; geschléchtlich verkéhren;

6. перан (прыйсці да згоды) überéinkommen* аддз vi (s) (у чым-н in D), sich éinigen (адносна чаго-н über A), sich verständigen (über A);

яны́ сышлі́ся ў цане́ sie háben sich über den Preis [bezüglich des Préises] verständigt;

7. (супасці) zusámmenfallen* vi (s), sich décken;

усе́ паказа́нні сышлі́ся alle Áussagen stímmten überéin;

раху́нак не сыхо́дзіцца die Réchnung stimmt nicht;

8. (злучыцца) sich verbínden*, sich veréinigen (пра горы і г. д)