Verbum

вы́пусціць

1. hináuslassen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráuslassen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць);

вы́пусціць з рук fállen lássen*; aus den Händen gléiten lássen* (тс перан)

2. фін (пазыку і г. д) in Úmlauf sétzen, emittíeren vt; áusgeben* vt;

вы́пусціць тава́ры на ры́нак Wáren auf den Markt bríngen*;

3. эк (даць прадукцыю) produzíeren vt; hérstellen vt; líefern vt; heráusbringen* vt;

4. (з навучальнай установы) das Ábgangszeugnis áusstellen (каго-н D);

вы́пусціць спецыялі́стаў Fáchleute áusbilden;

5. (вызваліць) fréilassen* аддз vt; auf fréien Fuß sétzen;

6. (выдаць) heráusgeben* vt;

вы́пусціць газе́ту die Zéitung heráusgeben*;

◊ вы́пусціць кіпцюры́ die Krállen zéigen

го́рла н

1. Kéhle f -, -n, Gúrgel f -, -n; Hals m -es, Hälse;

ды́хальнае го́рл Lúftröhre f -, -n;

у мяне́ скрабе́ ў го́рле es kratzt mir im Hals;

у мяне́ перасо́хла ў го́рле ich habe eine tróckene Kéhle;

крыча́ць на ўсё го́рла aus vóllem Hálse [vóller Kéhle, vóller Lúnge] schréien*;

па го́рла (многа) bis óben, mehr als genúg;

гэ́та мне ста́ла ўпо́перак го́рла разм das habe ich satt, das ist mir über, das hängt mir zum Hals heráus;

падступі́цца з нажо́м да го́рла das Mésser an die Kéhle sétzen;

схапі́ць каго-н за го́рла j-m an der Gúrgel fássen [pácken]

патрабава́нне н

1. Fórderung f -, -en, Verlángen n -s, -; Gebót n -(e)s, -e; Ánsuchen n -s, - (просьба);

на патрабава́нне каго-н auf j-s Fórderung [Ánsuchen];

выстаўля́ць патрабава́нне éine Fórderung [éinen Ánspruch] erhében*;

2. (дамаганне, прэтэнзія) Ánspruch m -(e)s, -sprüche (чаго-н auf A); Fórderung f -, -en, Ánforderung f -, -en; Belánge pl;

празме́рнае патрабава́нне Ánsinnen n -s;

адмо́віцца ад сваі́х патрабава́нняў von séinen Fórderungen [Ánforderungen] Ábstand néhmen* [ábrücken];

выстаўляць высо́кія патрабава́нні каму-н hóhe Ánforderungen an j-n stellen;

адпавяда́ць высо́кім патрабава́нням den hóhen Ánforderungen entspréchen* [gerécht wérden];

3. (дакумент) Bestéllzettel m -s, -; Bestéllung f -, -en (на што-н auf A)

хлеб м

1. Brot n -(e)s, -e;

дама́шні хлеб háusbackenes [selbst gebáckenes] Brot;

чо́рны хлеб Schwárzbrot n, Róggenbrot n;

бе́лы хлеб Wéißbrot n, Wéizenbrot n;

чэ́рствы хлеб tróckenes [hártes] Brot;

пытлява́ны хлеб Gráubrot n;

2. (бохан) Brot n -(e)s, -e, Laib m -(e)s, -e;

3. (збожжа) Korn n -(e)s, Getréide n -s;

э́кспарт хлеба Getréideausfuhr f -;

зарабля́ць сабе́ на хлеб sich (D) sein Brot verdíenen;

пазбаўля́ць каго-н кава́лка хлеба j-n um Lohn und Brot bríngen*;

штодзённы хлеб das täglich(e) Brot;

◊ сядзе́ць на чужы́м хлебе bei j-m das Gnádenbrot éssen*;

гало́днай куме́ хлеб наўме́ ≅ der Láhme fíndet überáll Krücken

цень м

1. Schátten m -s, -;

начныя цені Fíttiche der Nacht (паэт);

кі́даць цень Schátten wérfen* (на што-н auf A), beschátten vt;

2. (здань) Schátten m -s, -, Geist m -es, -er;

ца́рства ценяў Scháttenreich m -(e)s, Reich der Schátten;

ні ценю kéine Spur, kéinen Schímmer;

ні ценю сумне́ння kein Zwéifel;

быць у цяні́ im Dúnkeln bléiben*, im Híntergrund sein [stehen*];

кі́даць цень на каго-н перан éinen Schlátten auf j-n wérfen*;

хадзі́ць за кім-н як цень j-m wie ein Schátten fólgen;

ад яго́ заста́ўся адзі́н то́лькі цень er ist nur noch ein Schátten (séines selbst)

ве́даць

1. (знаць) wíssen* vt;

я гэ́та до́бра ве́даю ich weiß es gut;

я аб гэ́тым нічо́га не ве́даю ich weiß nichts davón;

2. (мець веды) kénnen* vt;

ён ве́дае жыццё er kennt das Lében;

ве́даць на па́мяць áuswendig kénnen* [wíssen*, können*];

3. (каго-н, быць знаёмым) kénnen*;

я яго́ ма́ла ве́даю ich kénne ihn kaum;

4. (умець, разумець) kénnen* vt, können* vt, verstéhen* vt;

ён ве́дае сваю́ спра́ву er verstéht séine Sáche;

ён ве́дае ў гэ́тым толк разм er kennt sich da(rín) aus, er weiß da(rín) Beschéid;

◊ ве́даць не ве́даю разм ich weiß von nichts, mein Náme ist Háse

збіра́ць

1. sámmeln vt; áufheben* vt, áufsammeln vt (з зямлі);

2. (ягады і г. д.) pflücken vt, sámmeln vt; lésen vt;

збіра́ць ураджа́й érnten vt, die Érnte éinbringen*;

3. (скапіць) ánsammeln vt, áufhäufen vt;

4. (карціны) sámmeln vt;

5. (весткі і г. д.) sámmeln vt, (Informatiónen) éinholen, (Erkúndigungen) éinziehen*;

6. (каго-н) versámmeln vt; zusámmenrufen* vt, éinberufen* vt (склікаць); veréinigen vt (злучыць);

7. тэх (машыну і г. д.) montíeren vt, zusámmenbauen vt;

8. разм (сабраць) fértig máchen (куды-н für A);

збіра́ць у даро́гу réisefertig máchen;

9. (зрабіць зборкі) ráffen vt, in Fálten légen;

◊ збіра́ць апо́шнія сі́лы séine [die] létzten Kräfte zusámmennehmen*

зняць

1. ábnehmen* vt; áusziehen* vt (вопратку, абутак); áblegen vt, áusziehen* vt (паліто); ábnehmen* vt, ábsetzen vt (галаўны ўбор); ábnehmen* vt (гадзіннік, пярсцёнак, гальштук);

зняць тэлефо́нную тру́бку [слу́хаўку] den Hörer ábnehmen*;

2. (вызваліць з пасады) entlássen* vt; ábsetzen vt (напр урад);

3. (ураджай) érnten vt, die Érnte éinbringen*;

4. фота fotografieren vt; knípsen vt (разм); éine Áufnahme máchen (каго-н, што-н von D);

5. (кватэру і г. д.) míeten vt;

6. карт ábheben* vt;

зняць абло́гу вайск die Belágerung áufheben*;

зняць што-н з вытво́рчасці эк die Produktión von etw. éinstellen, etw. aus der Produktión néhmen*;

зняць ко́пію éine Kopíe [Ábschrift] ánfertigen [machen]