Verbum

вышэ́й

1. выш. ст ад высокі höher; größer (пра рост);

2. прысл (раней – у тэксце) óben;

глядзі́ вышэ́й siehe oben (скар s.o.);

3. прыназ (за межамі, па-за) über (A);

гэ́та вышэ́й за мае́ сі́лы das geht über méine Kräfte, das überstéigt méine Kräfte;

быць вышэ́й за забабо́ны über álle Vórurteile erháben sein;

быць вышэ́й за каго-н j-m überlégen sein;

4. прыназ (вышэй па цячэнні, больш за) über (D), óberhalb (G);

вышэ́й ад паваро́ту óberhalb der Bíegung [der Kúrve [-və] ], [der Krümmung];

вышэ́й за кале́на über dem Knie;

тры гра́дусы вышэ́й за нуль drei Grad über null

драць

1. (раздзяляць на часткі) réißen* vt, zerréißen* vt; zerfétzen vt;

2. (адрываць) ábreißen* vt;

3. (выдзіраць) (her)áusreißen* vt; áusraufen vt;

4. (церці на тарцы) réiben* vt;

5. разм (выклікаць непрыемнае адчуванне):

драць у го́рле im Hals krátzen;

6. перан, разм (дорага браць) übertéuern vt;

драць працэ́нты zu viel Zínsen verlángen;

◊ драць го́рла sich (D) die Kéhle wund schréien*, aus vóllem Hálse schréien*;

драць з каго-н ску́ру j-n schínden* [plágen, áusplündern];

драць нос die Náse hoch trágen*, hóchnäsig sein;

маро́з па ску́ры дзярэ́ es überlä́uft mich kalt

ду́рань м разм

1. Dúmmkopf m -(e)s, -köpfe; Tróttel m -s, -; Tölpel m -s, -; Schwáchkopf m; Dúmmlack m -(e)s, -e;

ён з ду́рняў ду́рань er ist ein áusgemachter [komplétter] Tróttel, er hat ein Brett vor dem Kopf;

◊ пакі́нуць каго-н у ду́рнях j-n zum Nárren hálten*;

п’я́ніца праспі́цца, а ду́рань ніко́лі ≅ als Ésel gebóren, als Ésel gestórben;

заста́цца ў ду́рнях mit lánger Náse ábziehen*, das Náchsehen háben;

ду́рань зако́наў не чыта́е, а свае́ ма́е für den Dúmmkopf gibt es kéine Gesétze;

стро́іць ду́рня sich dumm stéllen; den dúmmen Áugust máchen

пада́ча ж

1. Ábgabe f -, Éinreichung f - (заявы і г. д.);

пада́ча ска́ргі Ántragsstellung f -, Beántragung f -;

2. тэх Zúführung f -, Zúgabe f -; Vórschub m -(e)s (інструмента, дэталі);

пада́ча ваго́на чыг Wágenbereitstellung f -, Wágengestellung f -;

пада́ча га́зу Gásbelieferung f -;

пада́ча вады́ Wásserzufuhr f -, Wásserförderung f -;

3. спарт Áufschlag m -(e)s, -schläge (у тэнісе); Zúspielen n -s, Zúspiel n -(e)s, -e (у футболе);

з пада́чы (каго-н) auf j-s Zúspiel (футбол);

пада́ча галасо́ў Stímmabgabe f -;

пада́ча сігна́ла Signálgebung f -, Zéichengebung f;

пада́ча кама́нды Ertéilung éines Kommándos

пазы́ка ж фін, камерц Ánleihe f -, -n, Dárlehen n -s, -, Dárleihe f -, -n;

беспрацэ́нтная пазы́ка zínslose Ánleihe;

доўгатэрміно́вая пазы́ка lángfristige Ánleihe;

кароткатэрміно́вая пазы́ка kúrzfristige Ánleihe;

працэ́нтная пазы́ка verzínsliche Anleihe; Dárlehen n -s, - (субсідыя);

тэрміно́вая пазы́ка befrístete Ánleihe;

уну́траная пазы́ка Ínlandsanleihe f;

пазы́ка пад ні́зкія працэ́нты Dárlehen zu níedrigem Zínssatz;

вы́пусціць пазы́ку éine Ánleihe heráusgeben*;

аб’яві́ць падпі́ску на пазы́ку éine Ánleihe zur Zéichnung áuflegen;

падпіса́цца на пазы́ку éine Ánleihe zéichnen;

вы́пуск пазы́кі die Áuflage der Ánleihe;

даць каму-н пазы́ку j-m éine Ánleihe gewähren;

узя́ць у каго-н пазы́ку bei j-m éine Ánleihe máchen;

узя́цца

1.:

узя́ за ру́кі einánder [sich] an den Händen fássen;

2. (абавязацца) übernéhmen* vt, auf sich néhmen*;

узя́ напіса́ць арты́кул sich verpflíchten, éinen Artíkel zu schréiben;

3. (прыступіць) an éine Árbeit [Beschäftigung] géhen*;

я узя́ўся за пра́цу ich machte mich [ging] an die Árbeit, ich ging ans Werk;

узя́ за спра́ву ins Zeug géhen*;

узя́цца за спра́ву іна́чай éine Sáche ánders ánpacken [ángreifen*];

◊ адку́ль у іх гэ́та узя́ло́ся wo háben sie das her?;

узя́цца за ро́зум разм zur Besínnung kómmen*;

узя́цца за каго-н разм sich (D) j-n vórnehmen*;

адку́ль ні вазьмі́ся plötzlich, von úngefähr, únerwartet

жывы́

1. (які жыве) lébend, lebéndig; lébhaft, quícklebendig (поўны жыцця);

жывы́я кве́ткі lébende Blúmen;

жыва́я істо́та lébendes [lebéndiges] Wésen [Geschöpf];

заста́цца сяро́д жывы́х am Lében bléiben*;

жывы́-здаро́вы gesúnd und múnter, heil und únversehrt;

на фатагра́фіі ён як жывы́ auf dem Fóto ist er wie lebéndig [so wie er leibt und lebt];

2. (ажыўлены, бойкі) lébhaft, rége; múnter, áufgeweckt (жвавы, порсткі); flink (спрытны);

жывы́я во́чы lébhafte Áugen;

◊ жыва́я вага́ Lébendgewicht n -(e)s, -e;

жыва́я мо́ва lébende Spráche;

ніво́днай жыво́й душы́ kéine Ménschenseele;

зачапі́ць каго-н за жыво́е j-s wúnden Punkt tréffen*;

ні жывы́ ні мёртвы hálbtot, erstárrt (vor Schreck, Entsétzen)

заве́сці

1. (даставіць) (hín)führen vt; (hín)bríngen* vt;

2. (устанавіць) éinführen vt, éinrichten vt;

заве́сці пара́дак Órdnung scháffen;

разм заве́сці мо́ду [прывы́чку] sich (D) etw. ángewöhnen, éine Gewóhnheit ánnehmen*;

заве́сці спра́ву на каго-н über j-n éine Ákte ánlegen;

3. (набыць) sich (D) ánschaffen;

4. (заснаваць) gründen vt;

5.:

заве́сці гаво́рку ein Gespräch ánknüpfen;

заве́сці знаёмства j-s Bekánntschaft máchen;

заве́сці дру́жбу mit j-m Fréundschaft schlíeßen*;

заве́сці пе́сню ein Lied ánstimmen;

6. (запусціць) ánlassen* vt, ánkurbeln vt; áufziehen* vt;

заве́сці гадзі́ннік die Uhr áufziehen*;

заве́сці мато́р den Mótor ánlassen*; ánkurbeln vt (ручкай)

зако́н м

1. Gesétz n -es, -e;

асно́ўны зако́н Grúndgesetz n, Verfássung f -, -en;

дзе́ючы [дзе́йны] зако́н géltendes Gesétz;

зго́дна з зако́нам laut Gesétz;

і́мем зако́на im Námen des Gesétzes;

прыня́ць зако́н юрыд, паліт ein Gesétz verábschieden;

зако́н прапано́вы эк Ángebotsgesetz n -es, -e;

зако́н по́пыту эк Náchfragegesetz n;

па-за зако́нам юрыд verfémt; разм vógelfrei;

аб’явіць каго-н па-за зако́нам verfémen vt; разм j-n für vógelfrei erklären;

зако́н Бо́жы Religiónsunterricht m -(e)s;

яму́ зако́н не пі́саны er tut, was er will;

2. (інструкцыя) Régel f -, -n