Verbum

umstellen

I úmstellen

1.

vt

1) перастаўля́ць

2) (auf a) перабудо́ўваць, пераключа́ць, пераво́дзіць (завод на вытворчасць іншай прадукцыі)

2.

(sich)

(auf A) перабудо́ўвацца, пераключа́цца (на што-н.); прыстасо́ўвацца (да чаго-н.)

II umstéllen

vt ачапля́ць, а(б)кружа́ць (каго-н., што-н.), рабі́ць абла́ву

von Hass umstéllt sein — быць у няна́вісці

überführen

I ǘberführen

vt

1) пераво́зіць

2) пераво́дзіць (у іншую ўстанову)

3) перадава́ць (ва ўласнасць)

den Betríeb in privátes Éigentum ~ — перада́ць прадпрые́мства ў прыва́тную ўла́снасць, прыватызава́ць прадпрые́мства

II überfǘhren

vt (G) выкрыва́ць (каго-н. у чым-н.)

er wúrde der Lüge überfǘhrt — яго́ злаві́лі на хлусні́, яго́ абвінава́цілі ў хлусні́

übersetzen

I übersetzen

1.

vt (über A) перапраўля́ць, пераво́зіць (каго-н., што-н. на другі бок)

2.vi (s) перапраўля́цца (на другі бок)

II übersétzen

vt

1) пераклада́ць (на іншую мову)

ins Déutsche ~ — перакла́сці на няме́цкую мо́ву

2) выклада́ць (у другой форме)

ein Gedícht in Prósa ~ — вы́класці верш у про́зе

schénken

I

vt

1) (па)дары́ць; дарава́ць (жыццё, свабоду)

etw. geschénkt bekómmen* — атрыма́ць што-н. у падару́нак

das würde ich nicht geschénkt néhmen — я гэ́тага і да́рма не вазьму́

j-m Vertráuen ~ — мець [адчува́ць] даве́р’е да каго́-н.

j-m., etw. (D) Beáchtung ~ — аддава́ць [удзяля́ць] ува́гу каму́-н., чаму́-н.

II

vt наліва́ць

Hímmel

m -s, - не́ба, небасхі́л

am ~ — на не́бе

únter fréiem ~ — пад адкры́тым не́бам

j-n in den ~ hében* — узніма́ць каго́-н. да не́ба

das kam wie der Вlitz aus héiterem ~ — гэ́та было́ як гром з я́снага не́ба

um ~s wíllen! — Бо́гам прашу́ [про́сім]!

du líeber ~! — Бо́жа мой!

weiß der ~! — аднаму́ Бо́гу вядо́ма!

verhálten

*

I

1.

vt стры́мліваць (смех, слёзы); затры́мліваць (дыханне)

den Schritt ~ — запаво́ліць крок

2.

vi кры́ху адпачы́ць

3.

(sich)

1) паво́дзіць сябе́, трыма́ць сябе́

sich ábwartend ~ — чака́ць

2) знахо́дзіцца ў стане́, ісці́ (пра справы)

3) (zu D) ста́віцца (да каго-н., чаго-н., як-н.)

II

a зато́ены (пра ўсмешку, гнеў)

vor=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) знаходжанне перад чым-н.: vórliegen* ляжа́ць пе́рад чым-н.

2) папярэднічанне чаму-н.: vórbereiten падрыхто́ўваць

3) дзеянне ў прысутнасці каго-н.: vórlesen* чыта́ць уго́лас (каму-н.)

4) дзеянне, якое з’яўляецца ўзорам, прыкладам каму-н.: vórmachen паказа́ць, як рабі́ць

5) перавагу чаго-н.: vórherrschen панава́ць

Díenst

m -es, -e

1) слу́жба, паса́да

áußer ~ — у адста́ўцы

éinen ~ ántreten* — паступі́ць на рабо́ту [слу́жбу]

den ~ áufgeben* [verlássen*, quittíeren] — пакі́нуць слу́жбу

j-n aus dem ~ entlássen*, j-m den ~ kündigen — зво́льніць каго́-н. з пра́цы

2) служэ́нне (народу, ідэі)

3) паслу́га

éinen ~ erwéisen* [léisten] — зрабі́ць паслу́гу [ла́ску]

4) дзяжу́рства

~ háben, ~ tun* — дзяжу́рыць

schléichen

*

1.

vi

1) падкрада́цца, кра́сціся

er kommt geschlíchen — ён (цішко́м) падкра́дваецца; ён ледзь паўзе́ [ідзе́ сюдд]

2) паўзці́

wie éine Schnécke ~ — паўзці́ як чарапа́ха

2.

(sich)

1) прабіра́цца, пракрада́цца

er hat sich aus dem Zímmer geschlíchen — ён (тайко́м) вы́шмыгнуў з пако́я

sich in j-s Vertráuen ~ — уце́рціся ў даве́р’е [убі́цца ў ла́ску] да каго́-н.

Schráube

f -, -n

1) вінт, шру́ба

die ~ ánziehen* — зацягну́ць шру́бу [вінт]

2) вінт (парахода), прапе́лер (самалёта)

◊ j-n in der ~ háben — трыма́ць каго́-н. у ціска́х [рука́х]

éine verdréhte ~ — разм. шале́нец, дзіва́к

die ~ lóckern — адпусці́ць ле́йцы

bei ihm ist éine ~ los — разм. ≅ у яго́ клёпкі не стае́, у яго́ не ўсе́ до́ма