Verbum

усё​^II прысл.

1. (заўсёды, увесь час) immer, immerfórt, stets, fórtwährend, die gánze Zeit;

ён усё працу́е er árbeitet ímmer [die gánze Zeit];

2. (перад прым. або прысл. у выш. ст.) ímmer;

усё дале́й ímmer wéiter;

спра́ва ідзе́ ўсё ле́пей es [die Árbeit] geht ímmer bésser;

3. (да цяперашняга часу, не перастаючы):

усё яшчэ́ ímmer noch;

4.:

усё ж такі́ (aber) doch, dénnoch, ímmerhín;

падо́бна, але ўсё ж не то́е ähnlich, und dénnoch nicht dassélbe;

5. (выключна) nur, áusschließlich;

і ўсё праз цябе́ und nur déinetwegen;

усё адно́ éinerlei;

мне ўсё ро́ўна es ist mir(ganz)egál

пыта́нне н.

1. Fráge f -, -n;

звярну́цца з пыта́ннем éine Fráge stéllen (да каго-н. D), éine Fráge ríchten (да каго-н. an A), sich mit éiner Fráge wénden* (да каго-н. an A);

2. (справа, акалічнасць) Fráge f, Ángelegenheit f -, -en; Sáche f -, -n;

па прыва́тным пыта́нні in éiner persönlichen Ángelegenheit, in éigener Sáche;

3. (праблема) Fráge f, Problém n -(e)s, -e;

паста́віць пад пыта́нне infráge stéllen; bezwéifeln vt;

пыта́нне жыцця́ і сме́рці éine entschéidende Fráge; éine lébenswichtige Fráge; éine Fráge, bei der es um Lében und Tod geht

цярпе́ць

1. (боль, холад і г. д.) léiden* vt, ertrágen* vt;

цярпе́ць боль Schmérzen ertrágen*;

2. (набрацца цярпення) sich gedúlden, sich mit Gedúld wáppnen;

3. (дапускаць) dúlden vt, léiden* vt; sich (D) etw. gefállen lássen*;

гэ́та не це́рпіць адкла́ду das dúldet kéinen Áufschub;

4. (страту і г. д.) léiden* vt, erléiden* vt;

цярпе́ць паражэ́нне éine Níederlage erléiden* [davóntragen*]; éine Schláppe erléiden*;

цярпе́ць няўда́чу éinen Mísserfolg háben;

не цярпе́ць каго-н. j-n nicht léiden [áusstehen, ertrágen] können*;

час не це́рпіць die Zeit drängt;

спра́ва не це́рпіць die Sáche hat Éile

жыццё н. Lében n -s, -;

жыццё чалаве́ка Ménschenleben n -s;

грама́дскае жыццё geséllschaftliches [öffentliches] Lében;

замо́жнае жыццё wóhlhabendes Lében, behágliches Lében, Wóhlleben n;

спра́ва ўсяго́ жыцця́ Lébenswerk n -(e)s;

сро́дкі да жыцця́ Existénzmittel pl, Míttel zum Lében;

кошт жыцця́ эк. Lébenshaltungskosten pl;

пазба́віць сябе́ жыцця́ sich (D) das Lében nehmen*;

ніко́лі ў жыцці́ nie im Lében;

не на жыццё, а на смерць auf Lében und Tod, auf Gedéih und Verdérb;

право́дзіць у жыццё etw. in die Tat úmsetzen, verwírklichen vt;

жыццю́ не ра́д(ы) séines Lébens nicht froh

стаць​^II

1. (заняць месца) Platz néhmen*, sich stéllen, tréten* vi (s); stéigen* vi (s);

стацць на я́кар марск. ánkern vi, vor Ánker géhen*;

стацць на кале́ні níederkni¦en vi (s), sich hínkni¦en, auf die Knie fállen*;

стацць у чаргу́ sich ánstellen (па што-н. nach D);

стацць на крэ́сла auf den Stuhl stéigen*;

стацць на ўлік sich ánmelden;

стацць на чый-н. бок für j-n Partéi néhmen* [ergréifen*];

2. (спыніцца) stéhen bléiben*, ánhalten* vi (s);

ко́ні стацлі die Pférde híelten;

гадзі́ннік стацў die Uhr ist stéhen geblíeben;

◊

за мной спра́ва не стацне an mir soll es nicht líegen [féhlen];