Verbum

vórenthalten

* vt (j-m)

1) затры́мліваць, не дава́ць (каму-н. чаго-н.); незако́нна пазбаўля́ць (чаго-н.)

2) уто́йваць, хава́ць (што-н., ад каго-н.)

Sícherheit

f

1) бяспе́ка

sich in ~ bríngen* — ратава́цца, хава́цца

2) упэўненасць (паводзін)

mit ~ — упэўнена

3) -, -en камерц. гара́нтыя

~en gewähren — дава́ць гара́нтыі

~ léisten — гарантава́ць

kommunizíeren

1.

vt

1) паведамля́ць

2) злуча́ць

3) рэл. дава́ць прыча́сце

2.

vi

1) злуча́цца

~de Röhren — фіз. сазлу́чаныя сасу́ды

2) рэл. прыма́ць прыча́сце

Rest

m -es, -e

1) рэ́шта; аста́так;

die írdi- schen ~e тле́нныя аста́нкі;

das gab ihm den ~ гэ́та яго́ дакана́ла

2): den ~ heráusgeben* дава́ць рэ́шту

zéugen

I

vi

1) дава́ць паказа́нні, све́дчыць (von D – пра што-н.)

für [gégen] j-n ~ — выступа́ць све́дкай на кары́сць [супро́ць] каго́-н.

II

vt зача́ць; нараджа́ць

zúgeben

* vt

1) прыдава́ць, дава́ць у дада́так, дадава́ць

2) згаджа́цца

er gab mir zu, dass… — ён пагадзі́ўся са мной, што…

3) прызнава́цца (у чым-н.)

verántworten

1.

vt

1) адка́зваць, не́сці адка́знасць (за што-н.)

das ist nicht zu ~ — гэ́та не дапушча́льна

2.

(sich) апра́ўдвацца; дава́ць справазда́чу, адка́зваць, трыма́ць адка́з

Júnge

I

m -n, -n, pl разм. тс. Jungs i Júngens хло́пчык, юна́к, хло́пец

II

sub n -n, -n дзіцяня́ (жывёл)

~ bekómmen* [wérfen*] — дава́ць пато́мства

Gewínn

m -(e)s, -e

1) вы́йгрыш, прыбы́так

~ ábwerfen* [ábführen] — дава́ць прыбы́так, быць рэнта́бельным

2) тэх. здабы́ча

~ aus etw. (D) zíehen* — атры́мліваць кары́сць (з чаго-н.)