Verbum

Spánnung

f -, -en

1) напру́жанне; напру́жаная ўва́га

j-n, etw. mit [voll] ~ erwárten — чака́ць каго́-н. [чаго́-н.] з нецярпе́ннем

2) фіз. напру́жанне (току)

3) наця́жка (каната)

4) пралёт (маста)

5) напру́жанасць, наця́гнутыя адно́сіны

Mílderung der internationálen ~ — паслабле́нне міжнаро́днай напру́жанасці

Tuch

I

n -(e)s, Tücher

1) ху́стка; хусці́на; касы́нка; ша́лік

◊ wie ein rótes ~ auf j-n wírken — ≅ дзе́йнічаць на каго́-н. ве́льмі зласлі́ва [раздражня́льна]

2) ану́ча

II

n -(e)s, -е сукно́

ráues ~ — грубашэ́рснае сукно́

gróbes ~ — драп

fésthalten

* аддз.

1.

vt

1) (мо́цна) трыма́ць

2) затры́мліваць; арышто́ўваць

2.

vi (an D) прытры́млівацца, трыма́цца (чаго-н.)

an séiner Méinung ~ — цвёрда трыма́цца сваёй ду́мкі

3.

(sich)

(an D) мо́цна трыма́цца (за каго-н., за што-н.)

lócken

I

1.

vt завіва́ць

das Háar ~ — заві- ва́ць валасы́

2.

(sich) ві́цца, кучара́віцца

II

vt ва́біць, прыця́гваць; зама́ньваць

j-n ins Garn ~ — разм. замані́ць каго́-н. у сіло́ [па́стку]

das lockt mich niсht — гэ́та мяне́ не ва́біць [не ціка́віць]

Mund

m -(e)s, Münder

1) рот, ву́сны

(wie) aus éinem ~ — у адзі́н го́лас, аднагало́сна

~ hálten*! — груб. маўча́ць!

ein paar ~ voll — па́ра [не́калькі] кава́лкаў [глытко́ў]

◊ er ist nicht auf den ~ gefállen — ён сло́ва не пазыча́е, ён спры́тны на язы́к

kein Blatt vor den ~ néhmen* — гавары́ць не саро́меючыся

den ~ áuftun* — раскры́ць рот

éinen gróßen ~ háben — хвалі́цца

in áller (Léute) ~ sein — стаць пагало́скай, не сыхо́дзіць у людзе́й з языка́

j-m den ~ stópfen — заткну́ць каму́-н. рот (прымусіць замаўчаць)

j-m nach dem ~е réden [spréchen*] — падда́кваць [ліслі́віць] каму́-н.

j-m das Wort vom [aus dem] ~ néhmen* — перахапі́ць сло́ва ў каго́-н.; перабі́ць каго́-н.; прадугада́ць чыю́-н. ду́мку

an j-s ~ hängen* — глядзе́ць каму́-н. у рот, слу́хаць каго́-н. стаі́ўшы дых

2) ду́ла (вінтоўкі)

gréifen

* vt, vi (nach D, an A, in A, bei D)

1) хапа́ць, схапі́ць (каго-н., што-н.), хапа́цца (за што-н.); браць, узя́ць; лаві́ць, злаві́ць (каго-н., што-н.)

die Säge greift gut — піла́ бярэ́ до́бра

j-n beim Krágen ~ — узя́ць каго́-н. за каршэ́нь [каўне́р]

an den Kopf ~ — хапа́цца за галаву́ (ад здзіўлення)

◊ das greift an den Béutel — гэ́та б’е па кішэ́ні

falsch ~ — памыля́цца

zu hoch ~ — запрасі́ць на́дта вялі́кую су́му (грошай)

zu weit ~ — зайсці́ на́дта далёка [зана́дта хапі́ць]

um sich ~ — хапа́ць вако́л сябе́ рука́мі; распаўсю́джвацца (пра агонь і г. д.)

ins Léere ~ — не мець [не знайсці́] апо́ры

2) бра́цца, узя́цца (за што-н.), звярта́цца (да чаго-н.)

nach dem Buch ~ — узя́цца за кні́гу, пача́ць чыта́ць

zu den Wáffen ~ — узя́цца за збро́ю

zur Flásche ~ — пача́ць піць запо́ем, запі́ць

schéuen

1.

vt бая́цца, пужа́цца, пало́хацца (чаго-н.)

er scheut kéine Mühe — ён не шкаду́е намага́нняў

2.

vi (vor D) спало́хацца, спужа́цца (каго-н., чаго-н.)

das Pferd schéute — конь памча́ў

3.

(sich)

(vor D) бая́цца (чаго-н.)

áuftreten

* vi (h, s)

1) ступа́ць; наступа́ць на што-н.

fest [sícher] ~ — ступа́ць цвёрда [упэўненна] (тс. перан.)

2) выступа́ць (на сцэне, на сходзе ў якасці каго-н.)

3) з’яўля́цца, сустрака́цца, папада́цца

Éisen tritt dort sélten auf — жале́за там сустра́каецца рэ́дка

Berúfung

f -, -en

1) вы́клік; запрашэ́нне (да сябе)

2) прызначэ́нне (на працу)

3) (auf A) спасы́лка (на што-н.)

únter ~ auf j-n, auf etw. — спасыла́ючыся на каго́-н., на што-н.

4) апеля́цыя

5) склі- ка́нне (сходу)