спі́на ж Rücken m -s,-; Bckel m -s, - (разм);

упа́сці на спі́ну auf den Rücken fllen*, nach hnten fllen*;

пла́ваць на спі́не auf dem Rücken schwmmen*;

павярну́цца спі́най да каго j-m den Rücken zdrehen [(z)kehren];

ве́цер нам у спі́ну wir hben den Wind im Rücken;

гнуць спі́ну ktzbuckeln неаддз vi, krechen* vi;

нане́сці ўдар у спі́ну j-m in den Rücken fllen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rent

I [rent]

1.

n.

1) кватэ́рная пла́та; пла́та за арэ́нду зямлі́ і пад., чынш -у m.

2) наём на́йму, прака́т -у m. (часо́вае карыста́ньне)

for rent — у на́ймы (пако́й, дом); на прака́т (а́ўта і пад.)

2.

v.t.

1)

а) найма́ць што ў каго́

б) дава́ць у на́ймы

2) браць або́ аддава́ць у арэ́нду (дом, по́ле), на прака́т (машы́ну)

II [rent]

1.

n.

1) дзі́рка, про́разь f.

2) разьбіцьцё n., раско́л -у m. (у арганіза́цыі)

2.

v., p.t. and p.p. of rend

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hook

[hʊk]

1.

n.

1) крук -а́ m., кручо́к -ка́ m. (рыбало́ўны або́ вяза́льны)

2) буса́к -а́ m. (ужыва́ны пажа́рнікамі)

3) га́плік -а, гаплю́к -а́ m.

4) круты́ вы́гін ракі́

2.

v.t.

1) зачапля́ць, трыма́ць (круко́м, бусако́м)

2) зашпіля́ць на га́плікі

3)

а) лаві́ць ры́бу на кручо́к

б) падчапля́ць, лаві́ць на ву́дачку каго́ (напр. му́жа)

4) Sl. кра́сьці

3.

v.i.

1) зашчапля́цца на кручо́к е́сьніцы і пад.)

2) выгіна́цца (пра раку́)

- by hook or by crook

- hook up

- off the hook

- Hook it!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

manage

[ˈmænɪdʒ]

1.

v.t.

1) кірава́ць (прадпрые́мствам і пад.); зага́дваць чым; дава́ць ра́ды з кім-чым; адо́льваць каго́-што

Only his mother could manage him — То́лькі яго́ная ма́ці магла́ даць ра́ды зь ім

easily managed — рахма́ны, пако́рны, лаго́дны

2) здо́лець, змагчы́ а́ста ірані́чнае)

He has managed to remain poor all his life — Ён здо́леў застава́цца бе́дным усё сваё жыцьцё

He manages tools well — Ён до́бра ўме́е карыста́цца прыла́дамі

2.

v.t.

1) ве́сьці спра́вы, гаспада́рку

2) абыхо́дзіцца

to manage on one’s income — абыхо́дзіцца сваі́м прыбы́ткам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appeal

[əˈpi:l]

1.

v.i.

1) зварача́цца

2) Law апэлявя́ць, падава́ць на апэля́цыю

3) падаба́цца, крана́ць

These pictures do not appeal to me — Гэ́тыя абразы́ мяне́ не крана́юць

2.

n.

1) зваро́т -у, за́клік -у m., гара́чая про́сьба

2) апэля́цыя

to make an appeal to — апэлява́ць да каго́-чаго́

3) Law апэля́цыя f.

Court of Appeal — Апэляцы́йны Суд

on appeal — у апэля́цыі

4) папуля́рнасьць; атра́кцыя f., зацікаўле́ньне n.

Television has a great appeal for most young people — Тэлеба́чаньне карыста́ецца вялі́кай папуля́рнасьцю ў бальшыні́ мо́ладзі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wdeln

1.

vi

1) абма́хвацца, маха́ць (веерам)

2) віля́ць (хвастом)

mit dem Schwanz ~ — віля́ць хвасто́м; тс. перан. выдыга́ць (перад кім-н.), ла́шчыцца (да каго-н.)

3) матля́цца

2.

vt (mit D) зма́хваць (пыл і г.д. чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wghaben

* аддз. vt разм.

1) атрыма́ць, даста́віць

ine hrfeige ~ — атрыма́ць апляву́ху

2) разуме́ць, ке́міць

3)

j-n ~ wllen — жада́ць змяшчэ́ння [устаране́ння] каго́-н.

◊ der hat ber inen weg! — ну і п’я́ны ж ён!; ён не ў сваі́м ро́зуме!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zurücksetzen

1.

vt

1) ста́віць наза́д

2) грэ́баваць (кім-н.), крыўдзіць, абыхо́дзіць (каго-н.)

3) зніжа́ць (цэны)

4) адбрако́ўваць (тавар)

2.

vi (s) (über a) пераско́кваць наза́д (цераз што-н.)

3.

(sich) адсо́ўвацца, се́сці глыбе́й

(у крэсла)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inhacken

1.

vt

1) (in A) біць [кі́ркай] (па чым-н.)

2) (in A) уціна́цца (кіпцюрамі ў што-н.)

3) дро́бна насяка́ць (мяса і г.д.)

2.

vi (auf A) напада́ць (на каго-н.) (пра драпежную птушку, тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erklären

1.

vt

1) тлума́чыць, растлума́чваць

2) аб’яўля́ць, абвяшча́ць

3) (zu D) прызнача́ць (кім-н.)

4) (für A) прызнава́ць (за каго-н.), лічы́ць (кім-н.)

2.

(sich)

1) выка́звацца; рабі́ць зацву, заяўля́ць (пра што-н.)

2) тлума́чыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)